GoGo Penguin in de AB: jazztronauten met een toekomstvisie

GoGo Penguin © Bruno Bollaert / Gent Jazz

GoGo Penguin wordt, om zijn ongebreidelde experimenteerdrang, wel eens de ‘Radiohead van de Britse jazz’ genoemd. Het driespan uit Manchester trekt tegenwoordig de slee bij het befaamde Blue Note-label en bewees in de AB dat het ook op glad ijs moeiteloos overeind blijft.

DA GIG: GoGo Penguin in AB, Brussel op 10/3.

IN EEN ZIN: Het Britse trio stond met veel zelfvertrouwen in het podium en had er geen enkele moeite mee het publiek bij zijn verhaal te betrekken.

HOOGTEPUNTEN: Bardo, Prayer, A Hundred Moons

DIEPTEPUNTEN: geen.

QUOTE: Bassist Nick Blacka wierp zich in Brussel op als mc, maar verder dan de gebruikelijke clichés over hoe blij hij was nog eens in een prachtige zaal als de AB te mogen spelen en hoe fantastisch het publiek wel was, kwam hij helaas niet.

Portico, het Canadese BadBadNotGood, of dichter bij ons, Stuff en De Beren Gieren: de jongste jaren is een generatie jazzcats opgestaan die met open vizier muziek maakt waarin vaker vooruit dan achterom wordt gekeken. Ook GoGo Penguin heeft lak aan stilistische grenzen en komt met composities op de proppen waar jazzpuristen steevast huiduitslag van krijgen, maar die een jong publiek, dat van het ene genre naar het andere zapt, wél mee op de kar krijgen.

De Britten staan met beide benen in het Hier en Nu en putten uit zeer diverse inspiratiebronnen. Dat leidt tot een ongrijpbare maar zinnenprikkelende mix van hedendaags klassiek, jazz, elektronica, oldskool house en geïmproviseerde muziek. Die avontuurlijke aanpak bleef niet lang onopgemerkt: met hun tweede langspeler, V2.0 uit 2014, sleepten de zwemvogels al een nominatie voor de prestigieuze Mercury Music Prize in de wacht. Sindsdien spelen ze overal ter wereld voor uitverkochte zalen.

Hun filosofie, ‘speel wat je graag speelt en gebruik wat wérkt’, heeft duidelijk vruchten afgeworpen. In Brussel stond de groep met het nodige zelfvertrouwen op het podium. Moeiteloos betrok GoGo Penguin de toeschouwers in haar verhaal met instrumentale nummers die blijk gaven van ambitie en inventiviteit.

Bij GoGo Penguin is er geen frontman die alle aandacht naar zich toe trekt: iedere pijler in hun muzikale bouwwerk is even essentieel.

De titel van hun nieuwe plaat, A Humdrum Star, verwijst naar een uitspraak van de Amerikaanse astrofysicus Carl Sagan uit diens tv-serie Cosmos. Daarin benadrukt hij hoe klein en nietig onze planeet wel is en hoe banaal onze zorgen zijn in het licht van de oneindigheid van het heelal. Maar ook al vertoont de muziek van GoGo Penguin futuristische trekjes, ze klinkt nooit vergezocht of ontoegankelijk.

Bevrijding

Pianist Chris Illingworth, contrabasist Nick Blacka en drummer Rob Turner hebben een enorme voorliefde voor elektronische dansmuziek en dat hoorde je ook in de AB, waar de heren niet alleen goochelden met flarden progressieve house, zoals we die kennen van het Franse label F-Communications, maar ook met de ritmiek van drum-‘n-bass uit de jaren 1990. Echo’s uit het werk van 4hero, Roni Size & Reprazent, Aphex Twin of de jonge Four Tet waren nooit veraf.

Enkele jaren geleden schreven de heren van GoGo Penguin, met het oog op een tournee, een nieuwe soundtrack bij de cultfilmKoyaanisqatsivan Godfrey Reggio. Die ervaring heeft rechtstreeks bijgedragen tot de muzikale teneur vanA Humdrum Star. Zelf noemen ze het werkstuk, dat in Brussel prominent op de setlist figureerde, ‘de plaat van de bevrijding’. Het is de culminatie van een ontwikkelingsproces dat al in 2012 werd ingezet met Fanfares. En hoewel de muzikanten zich van akoestische instrumenten bedienen, zouden hun pulserende nummers zonder jungle, hiphop, dubstep of andere elektronische genres totaal ondenkbaar zijn.

De manier waarop ze hun energie op elkaar overdroegen, was indrukwekkend. Binnen het bestek van u0026#xE9;u0026#xE9;n nummer ging het vaak van elegant en behoedzaam tot stuiterend en opzwepend en weer terug.

Net als de jongste plaat werd het concert in de AB geopend met Prayer – denk: lyrische piano en aangestreken bas – en Raven, iets theatraler en aangevuurd door de hyperkinetische maar dodelijk precieze ritmes van Turner. Bij GoGo Penguin is er geen frontman die alle aandacht naar zich toe trekt: iedere pijler in hun muzikale bouwwerk is even essentieel. De muzikanten spreken een gemeenschappelijke taal en aan hun interactie op het podium merkte je dat ze slechts een halve noot nodig hadden om elkaar te begrijpen.

Sprong in het ijle

In Transcient State, waar de drummer het voortouw nam, stuwden ze elkaar voort alsof ze nog slechts enkele seconden hadden om een brandend gebouw te ontvluchten. De manier waarop ze hun energie op elkaar overdroegen, was dan ook indrukwekkend. Binnen het bestek van één nummer ging het vaak van elegant en behoedzaam tot stuiterend en opzwepend en weer terug.

Tijdens A Hundred Moons, dat wat trager op gang kwam, soleerde Blacka zonder de groove uit het oog te verliezen. Illingsworth, die ongetwijfeld vertrouwd was met de erfenis van Steve Reich en Philip Glass, lanceerde doorgaans de minimalistische melodieën, maar soms werd zijn klaterende klavierspel overstemd door de ritmesectie en beperkte hij zich tot percussief gehamer, waarbij hij telkens dezelfde twee noten herhaalde. Op andere momenten kwam een stuk dat dromerig en mijmerend begon, in een kolkende stroomversnelling terecht en gaven de muzikanten dermate van jetje dat de muziek van GoGo Penguin iets weg had van een ronkende motor.

Eén van de hoogtepunten van de set was zonder twijfelBardo: een zeven minuten durende sprong in het ijle die je ook als toeschouwer de adem afsneed. Maar naast het nieuwe materiaal greep de groep af en toe ook terug op vertrouwde nummers, zoals Ocean in A Drop (uit Live at Abbey Road) of Smara en Protest uit hun vorige plaat Man Made Object.

Al bij al gaven de Penguins een dynamisch en opwindend concert. Eén minpuntje slechts: na een uur begon het allemaal een beetje eenvormig aan te doen. Maar wie met zijn benen luisterde, lag daar uiteraard niet wakker van.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content