Joseph Cedar houdt de zware, existentiële topics in Footnote luchtig met een flinke portie Tati-achtige sitcom en Hebreeuwse rateldialogen met het Oedipuscomplex loerend op de achtergrond.
A Serious Man, maar dan in lokale Israëlische versie en verpakt als een tv-film. Met die reductionistische omschrijving zou je Josephs Cedars geestige dramady kunnen pitchen over een oude talmoed-professor die zijn hele academische carrière lang nooit meer dan een voetnoot is geweest. Geen wonder dat de verbitterde zestiger zijn afgunst tegenover zijn zoon – ook een talmoed-docent maar dan een stuk succesvoller – nooit heeft kunnen wegsteken. Tenminste: tot hij eindelijk een prestigieuze staatsprijs wint en hij alsnog uit de schaduw van zijn zoon kan treden. Dat de prijs eigenlijk naar zijn zoon had moeten gaan en slechts per abuis aan hem werd toegekend, is de aanleiding voor een bitterzoet vader-zoonportret over botsende generaties, ego’s en wetenschappelijke inzichten.
Cedar houdt de zware, existentiële topics luchtig met een flinke portie Tati-achtige sitcom en Hebreeuwse rateldialogen met het Oedipuscomplex loerend op de achtergrond. Nogal saai qua mise-en-scène met ontelbaar veel close-ups van Joodse karakterkoppen maar gelukkig ook een clever geschreven en droogkomisch vertolkte zedenkomedie over de beproevingen van a serious old man. Sjalom!
Dave Mestdach
