Zomer van Antwerpen: ‘Jakkes, een penis!’

In Iwan McEwans ‘Aan Chesil Beach’ maken twee preutse drommels zich op voor hun huwelijks- alias ontmaagdingsnacht. Het wordt een ramp. Maar het levert allerminst rampzalig verteltheater op.

The Play = Aan Chesil Beach

Gezelschap = Tanya en Vergauwen

In een zin = De ideale Zomer Van Antwerpen-voorstelling: een amusant, enigszins filosofisch verhaal in een charmante setting met zicht op de lichtjes van de Schelde én op de liefdesflaters die je ooit zelf beging.

Hoogtepunt = De scène waarin de personages van Zabarylo en Vergauwen de rampzalige eerste keer beleven.

Score = * * *

Quote = ‘Zijn testikels waren veel borsteliger dan die van een hond’

Kan een huwelijksnacht zo afschuwelijk verlopen dat je prompt de scheiding wil aanvragen? Die vrolijke gedachte noopte Ian McEwan tot het schrijven van On Chesil Beach, een roman over de geflopte huwelijksnacht van Florence en Edward – beide kampioenen in preutsheid aan het eind van de jaren vijftig.

Deze té welopgevoede lieden halen de noodzakelijke sekskennis uit moeilijke boeken. Gevolg: Florence schrikt zich een bult wanneer ze ‘het ding’ van Edward in ’t echt ziet… McEwan schrijft vlot en is een meester in het secuur en helder schetsen van complexe gedachten en (gênante) situaties. On Chesil Beach leest als een luchtig portret van de verscheurende twijfels waaraan een mens al eens lijdt tijdens de grote momenten des levens.

Zoals McEwan schrijft, zo spelen Michael Vergauwen en Tanya Zabarylo: luchtig, geanimeerd maar met oog voor diepgang te midden een bloemetjesdecor. Het maakt Aan Chesil Beach tot de ideale Zomer Van Antwerpen-voorstelling: een amusant, enigszins filosofisch verhaal in een charmante setting met zicht op de lichtjes van de Schelde én op de liefdesflaters die je ooit zelf beging.

Smaakmaker:

Els Van Steenberghe

De volledige recensie verschijnt op 21 augustus 2013 in Knack Focus.

Meer info: www.zomervanantwerpen.be, www.tanyaenvergauwen.wordpress.com