Tv-tip: Rundskop @ NPO2 (23.40u)
Matthias Schoenaerts als de nieuwe Brando? Allez, vooruit. Maar dan moet hij eerst toch nog een rol of vijf à la Jacky Vanmarsenille spelen, de Truiense, door hormonen opgefokte vetmester in Roskams indrukwekkende debuutfilm. Een Limburgse noir met body, en een pijnlijk noodlotsdrama over het spook van het verleden.
Dat Matthias Schoenaerts 27 kilo spiermassa bijkweekte voor zijn hoofdrol van getroebleerde vetmester of dat de film wel over boeren en gangsters, maar niet over de Zaak van Noppen gaat, had u over het nu al gehypete Rundskop waarschijnlijk al opgevangen. Toch zou het scenarist/regisseur Michaël R. Roskam oneer aandoen om het vooral te hebben over Schoenaerts spectaculaire metamorfose of over de vage raakvlakken met de moord op bovenvermelde veekeurder. Daarvoor is Rundskop immers een te vlezig en ambitieus beestje, met zijn criminele en fatalistische vertelling over vriendschap, wraak en verraad.
Het verhaal gaat over de Limburgse veeboer Jacky Vanmarsenille (Schoenaerts), die met zijn traumatische jeugd wordt geconfronteerd wanneer hij via een louche veearts in contact komt met de West-Vlaamse hormonenmaffia en zijn oude jeugdvriend Diederik (Jeroen Perceval). Bovendien raakt Jacky langs dezelfde weg ook betrokken bij de moord op een federale hormonenjager, wat de politie ertoe aanzet om zowel de West-Vlaamse als de Limburgse vetmesters in de gaten te houden.
Wat Jacky’s noodlottige geheim precies omhelst? Waarom hij er even opgefokt bijloopt als zijn koebeesten? En hoe hij langzaam wegzinkt in een beerput van intriges? Via leep ingelaste flashbacks over zijn kindertijd en allerlei criminele plotpunten gidst Roskam je beetje bij beetje en met het nodige geduld tot de stinkende waarheid.
Vooral knap is de spannend vertelde en plastische manier waarop Roskam Jacky’s drama uit de doeken doet, met sfeervol camerawerk van Nicolas Karakatsanis. Zo doen de breedbeeldshots van wiegende velden, dampende runderen en grauwe boerenhoven je de corruptie en het morele verval haast ruiken. Zelden wist een Vlaamsche film – laat staan een debuut – je op zo’n filmische manier onder te dompelen in een specifieke plaats en milieu. Dat dankt de prent zeker ook aan de deugdelijke cast vol Permekekoppen die hun beste West-Vlaamse of Truiense dialect bovenhalen, met op kop de dierlijk driftige Schoenaerts, die die niet alleen fysiek, maar ook emotioneel imponeert.
Dat rastalent Roskam zich desondanks aan enkele misstapjes vergrijpt, is daarom dubbel zo jammer. Zo is het geen slim idee om het drukkende noirsfeertje te verluchten met humor, waardoor je plots haast van Cyriel Buysse naar Slisse & Cesar zapt. Die paar sitcomscènes met de leutige Luikse garagisten die de moordauto moeten doen verdwijnen, zijn zeker niet de sterkste. Ook de pathetiek rond de jonge Jacky wordt wat dik aangezet, en bij sommige personages – vooral de West-Vlaamse dan – hoor je dat ze niet hun moedertaal bezigen.
Laat die paar blutsen en builen de appetijt echter geenszins bederven. Met Rundskop levert Roskam een debuutfilm af die sowieso naar meer smaakt. Bovendien jaagt hij als een volleerd veemenner het boerendrama eindelijk ook de 21e eeuw in, met een efficiënte hormonenkuur van suspense, sentiment en tragiek. Moa vin toch!
Dave Mestdach
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier