De sterke dame achter deze productie is hoofdrolspeelster Salma Hayek. De Mexicaanse actrice was al sinds lang gefascineerd door de explosieve en door chronische pijn gekwelde kunstenares.
De Amerikaanse theater-, opera- en filmregisseuse Julie Taymor liet met het gedurfde en gewelddadige Titus (1999) een nieuwe wind door Shakespeare waaien, en zeven jaar geleden zorgde ze met het extravagante Across The Universe nog voor een van de meest originele en kleurrijke Beatlesmusicals ooit. Diezelfde orgie van vlammende kleuren vind je trouwens terug in Frida, een biopic over het bewogen leven van de primitief-surrealistische Mexicaanse schilderes en biseksueel icoon Frida Kahlo (1907-54).
– De sterke dame achter deze productie was evenwel hoofdrolspeelster Salma Hayek. De Mexicaanse actrice was al sinds lang gefascineerd door de explosieve en door chronische pijn gekwelde kunstenares. Ook Madonna en Jennifer Lopez hadden veel interesse in de titelrol, maar Hayek won de strijd voor Taymors meest conventionele film.
– De titel had gerust ook Frida & Diego mogen luiden. Er wordt immers bijna evenveel aandacht besteed aan Diego Rivera (Alfred Molina), de Mexicaanse muralist die Kahlo’s grote liefde was – ook al bedroog hij haar onder meer met haar zus. Net wegens die stormachtige liefdesstrijd tussen twee artiesten voelde Taymor zich zo aangetrokken tot het project. De regisseuse woont en werkt immers zelf al bijna dertig jaar samen met Elliot Goldenthal, de Hollywoodcomponist die voor Frida trouwens een Oscar kreeg.
– Ondanks het snedige ritme, het vibrerende kleurenpalet, de bizarre animatiesequenties van de Brothers Quay en Hayeks vurige vertolking weet deze melodramatische biografie niet altijd te overtuigen. Taymor omhelst iets te gemakkelijk de clichés en heeft het vooral moeilijk om het schildersvuur van Kahlo op het grote witte doek over te brengen. (LJ)
