Tv-tip: ‘Clinch’, de nieuwe tragikomische reeks van Canvas (21.40u)
Drie mannen, één locatie, één lijk: dat is Clinch, de nieuwe zesdelige Canvasreeks. Roy Aernouts bedacht en schreef de reeks, Wim Helsen schreef mee en Herwig Ilegems regisseerde. ‘Vlaamse lelijkheid ziet er in zwart-wit gek genoeg interessanter uit.’
Drie personages komen elkaar in elke aflevering tegen alsof het de eerste keer is. Telkens op één locatie en in een ongelukkige situatie. Ze worden gehinderd door de taal en gaan de confrontatie met elkaar aan. En telkens valt er een lijk. Een brok tragikomische Canvasfictie: meer was er niet nodig om Herwig Ilegems te overhalen om aan Clinch mee te werken.
Het idee kwam van zanger-acteur Roy Aernouts, maar de regie is van Ilegems, die we nog kennen als regisseur van Duts. ‘Eigenlijk wilde ik de vergelijking met Duts absoluut vermijden’, zegt hij. ‘Duts was een heel beeldende reeks, waarin mijn jeugdige fascinatie voor de films van Jacques Tati en Alfred Hitchcock naar voren kwam.
In Clinch wordt enorm veel gepraat. Het is echt een reeks die drijft op dialogen. Niet het minst omdat Roy en Wim Helsen (die beiden meespelen en samen met Ilegems het scenario schreven, nvdr.) heel taalgevoelig zijn. Een ontmoeting tussen die twee geeft sowieso vonken.’
En toch valt onmiddellijk dat zwart-wit op, en de weidse beelden in scoopformaat.
ILEGEMS: Zwart-wit. Dat was het eerste beeld dat in mij opkwam bij het lezen van Roys dialogen. Noem het dan ook een intuïtieve beslissing. Net zoals het feit dat alle mannen een maatpak dragen. Ik wilde een contrastrijk zwart-wit, zoals in de films van Jim Jarmusch. Een moderne look. Geen fifties zwart-wit. Het is mijn poging om een eigen, tijdloos universum te creëren. Toen ik voor Duts locaties zocht, stootte ik op behoorlijk wat Vlaamse lelijkheid. In zwart-wit ziet dat er, gek genoeg, interessanter uit. Je krijgt een abstractie. De locaties zijn niet meer herkenbaar: Clinch kan zich op elk kruispunt, in elke lift of op elk dak afspelen. Alle aandacht gaat zo naar de acteerprestaties, naar de dialogen. Pas op, de reeks is heel eigen en ‘van bij ons’. Maar tegelijk universeel.
Elke aflevering speelt zich dus af op een andere locatie. Welke daarvan was het minst bereikbaar?
ILEGEMS: Het afgelegen kruispunt. Omdat dat in België amper bestaat. Er zijn genoeg T-splitsingen, maar een verlaten kruispunt in de middle of nowhere? Je zou daarvoor naar een ander land moeten. Gelukkig heb ik in die zoektocht wel wat hulp gehad van het productiehuis Panenka. De locaties zijn telkens archetypes: een lift zoals je wilt dat een lift eruitziet. Een voertuig zoals een kind een voertuig tekent. Ik ben daar misschien wat autistisch in, maar ik hou enorm van archetypische dingen.
Zelf meespelen in Clinch was geen optie?
ILEGEMS: Nee. Ik wilde er zijn voor de acteurs. Al heeft Roy wel eens geopperd dat hij dat prettig zou vinden. (lacht) En zo kon ik ook meer genieten van de hernieuwde samenwerking met mijn cameraman, Danny Elsen, die weer voor een topfotografie gezorgd heeft. Trouwens, de hele crew waarmee ik gewerkt heb, was een droomcrew en dat beleef je toch intenser als je zelf niet meespeelt, omdat je geen last hebt van die dubbele concentratie.
Heeft de ervaring met Duts geholpen om deze nieuwe reeks van de grond te krijgen?
ILEGEMS: Ik voel wel dat Canvas een zeker vertrouwen in me koestert na Duts, dat voor de zender toch een succes was. Ik ben er welkom met nieuwe ideeën. Zulke zaken helpen natuurlijk. Maar bij Canvas is carte blanche ook echt carte blanche. Zij hebben een traditie opgebouwd in auteursfictie en investeren daarin. En laat ons wel wezen: Canvas is voor Clinch de enige juiste zender.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier