Els Van Steenberghe

Theater: Denk esdoorn!

Els Van Steenberghe Els Van Steenberghe is theaterrecensent.

Hippe, met bloemenprint versierde regenlaarzen, boomverband, een vergrootglas en diepvriesbosvruchten van Delhaize. Hét overlevingspakket voor de ‘boswaldelaars’ die met BRONKS een ‘Waldeling’ maken.

The Play = Waldeling

Gezelschap = BRONKS

In een zin = Een voorstelling die vooral een olijke boswandeling met rakende ontboezemingen van de zotte gids is. Al is het verhaal net te mager om werkelijk sterk theater op te leveren.

Hoogtepunt = Het moment waarop iedereen vol bewondering naar boven kijkt en meer ziet dan zomaar wat bladeren en takken…

Score = * *

Quote = ‘Denk esdoorn, Saskia!’

‘Wanneer ben je jarig? Februari? Dan is de esdoorn uw boom, Saskia. Denk esdoorn!’, aldus Frieda die op die manier de bosgids-in-opleiding Saskia wil kalmeren. Want Saskia heeft haar dagje niet. Ze wil scoren scoren scoren en ze doet niets anders dan falen en klungelen.

Tot groot jolijt van het jonge volkje dat komt ‘waldelen’. Waldeling wil iedereen van zes jaar verliefd maken op het bos maar ook wijzen op de grote gevaren van dat bos. Je kan van een helling rollen of in een hol belanden. Of in de verleiding komen om giftige bessen te eten. Gids Saskia doet dit alles met komische verve uit de doeken. Zij is er eentje die het zekere voor het onzekere neemt. Desnoods met de boetes van de boswachter tot gevolg.

Gaandeweg blijkt dat Saskia eerder een gids in het leven nodig heeft dan dat haar publiek een gids in het bos nodig heeft. Gelukkig weten het bos en enkele opmerkelijke boomfluisterpassanten raad.

Waldeling is een olijke uitstap vol verrassingen voor zesjarige kornuiten. Randi Devlieghe en Isabelle Van Hecke staan als boswachter en boomfluisteraar de gidsende Marij De Nys (als Saskia) met raad en vooral daad bij. De drie stippelden een wandeling uit rond enkele heerlijk grappige en ontroerende bosbeelden zoals een door klimop overwoekerde boom als symbool van een liefdevolle verstrengeling. Die beelden geven vooral veel inzicht in het woelige leven van gids Saskia.

Pas op het einde keert de rust terug in de ziel van Saskia. Dankzij het bos dat zowel als veilige thuishaven wordt geportretteerd maar evengoed een bron van vriendschap en goede ideeën blijkt. Puur feelgoodtheater met een pakkend einde. Al is het jammer dat alle scènes nogal losjes met elkaar verweven zijn. Er ontbreekt een goed, doortimmerd verhaal om deze olijke, onderhoudende en soms ontroerende boswandeling tot écht sterk theater te maken.

Els Van Steenberghe

Meer info: www.bronks.be

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content