Theater: Broergevechten

TG Ilay smeedt een simpel maar behoorlijk explosief portret van de broederband in Broer.

The Play = Broer

Gezelschap = TG Ilay

In een zin = Een bedrieglijk eenvoudige voorstelling die de essentie van het broederschap verbeeldt.

Hoogtepunt = De net uit de puberteit ontwaakte Anan brengt een gitaarsolo voor zijn bijna dertigjarige broer Ilay. Ze kijken elkaar loodrecht aan. De muziekgolven lijken de kibbelende broers te verzoenen.

Score = * *

Quote = ‘Maar Ilay, waar ben jij in godsnaam mee bezig, man?’

Hoe los je een vete tussen twee broers op? Ilay Den Boer vond er niets beter op dan de lievelingsspeelplek van zijn broer en hemzelf – een meertje met een krakkemikkig steigertje – binnen een theatercontext gedetailleerd na te bouwen én zijn broer Anan uit te nodigen om mee te spelen. Geen sinecure. Want de ruggengraat van Ilay’s theater is autobiografisch en dat exhibitionistisch trekje begrijpt zijn broer Anan niet.

In de zesdelige theaterreeks Het Beloofde Feest onderzoekt Den Boer zijn relatie tot Israël en zijn Israëlisch/Nederlandse familie te onderzoeken. Hij gebruikt een politiek conflict om bijzondere familiebanden bloot te leggen en vice versa. Dit maakt zijn voorstelling tot meer dan politiek theater. Ze zijn confronterend en focussen op intermenselijke relaties en de moeilijkheden daarbij. Broer is het voorlaatste deel.

‘Ilay, waar ben jij in godsnaam mee bezig, man?’ Die verwijtende opmerking krijgt Ilay Den Boer (1981) van zijn vijf jaar jongere broer Anan in Broer. Dat ‘broertje’ is de puberteit net ontgroeid en draagt de spijkerbroek – zoals het hoort – netjes onder de bips. Een simpel T-shirt en knalgele regenlaarzen werken zijn outfit af. Ilay daarentegen, lonkt al naar de dertig en draagt een sober en bovenal praktisch visserspak.

Een bootje aan de steiger toont dat Anan – die dolgraag met zijn boot door Nederland vaart – terug aanmeert bij zijn broer Ilay, die weinig met dobberen en stilte maar alles met vertellen en delen heeft. De twee broers spelen in en rond de vijver, boot en steiger. Zo roepen ze de verloren gegane glorietijden op.

Een conflict over de relatie met Israël dreef een wig tussen de gezworen levensmaatjes. Ilay, geboren en opgegroeid in Israël, onderhoudt een heel andere relatie met dat land dan Anan. Voor Ilay is Israël zijn geboorteland-in-staat-van-oorlog. Voor de in Nederland geboren Anan is het een vakantieland waar zijn moeder geboren is. Althans zo lijkt het in de ogen van Ilay. Tot Anan bewijst dat hij geen klein broertje meer is maar iemand die op een andere, introverte maar daarom niet minder geëngageerde manier in het leven staat. ‘Soms doen de mensen die zich in een conflict vastbijten meer slechts dan goeds, Ilay.’

Soms moet theater niet meer zijn dan twee mensen die elkaar aankijken, terwijl de één een streepje Jeff Buckley speelt en de ander van op een afstand toekijkt. Muziek kan lijmen wat woorden niet kunnen. Een mooi statement, meer of minder is dit stuk niet dat wellicht nog aan spelplezier zal winnen tijdens de speelreeks (wij zagen een try-out).

Smaakmaker:

Els Van Steenberghe

Meer info: www.tgilay.nl en www.theateropdemarkt.be