Keert Johan Simons terug naar Gent?

Wim Opbrouck is vanaf 2015 niet langer de artistiek leider van NTGent. Johan Simons zou deze functie (terug) opnemen.

Het gaat prima met het NTGent. Onder het artistiek beleid van Wim Opbrouck was er een boost. In totaal 71.445 toeschouwers voor 124 eigen voorstellingen (inclusief coproducties), 94 gastvoorstellingen en ruim 700 activiteiten.

Inclusief de reisvoorstellingen bereikte het NTGent in totaal 83.715 toeschouwers, in Vlaanderen en Nederland maar ook daarbuiten. Samen met de voorstellingen in huis geeft dat een publieksbereik van 155.160 toeschouwers.

Ter vergelijking: in 2008 bedroeg dit totaal op jaarbasis 104.556. Nog eens vijf jaar eerder, in 2003, was het totaal van bereikte toeschouwers nog 71.720.

Het zijn cijfers die het vertrouwen sterken over het gevoerde beleid, artistiek zowel als zakelijk, en die doen uitkijken naar de toekomst. In het bijzonder naar het kalenderjaar 2015, want dan blaast het stadstheater in Gent vijftig kaarsjes uit. Uiteraard zal dit heuglijke feit met de nodige luister gepaard gaan, op scène maar ook in de stad.

Voor artistiek leider Wim Opbrouck houdt het jaar 2015 ook een wissel in. Zo geeft hij vanmiddag op een personeelsvergadering aan om zijn mandaat na juni van datzelfde jaar niet te zullen verlengen.

Het is een beslissing die intern alvast niet uit de lucht komt gevallen: de combinatie van artistiek leiderschap en het acteursbestaan, inclusief repeteren en toeren, is immers geen sinecure. Bovendien schuilt er een ander rond getal in ons jubileumjaar, want in 2015 zal Wim als speler tien jaar verbonden zijn aan NTGent. Het is een context die een afscheid in schoonheid mogelijk maakt: als artistiek leider welteverstaan, niet als acteur.

Door deze eindigheid vandaag al kenbaar te maken, kan er in alle openheid en sereniteit naar een opvolger worden gezocht en op een professionele manier gewerkt worden aan de plannen vanaf september 2015 en verder. De voorzitter en de algemeen directeur van NTGent zijn hierover vergevorderd in gesprek met Johan Simons. Zodra ze een uitgewerkt voorstel van akkoord, inclusief over de inhoud van een nieuw artistiek plan afgerond hebben met Johan Simons zullen zij het ter beslissing aan de Raad van Bestuur voorleggen.

Na vijf jaar artistiek directeur te zijn geweest van het NTGent, vertrok Johan Simons in 2010 naar München waar hij intendant werd van de Münchner Kammerspiele. Met succes. Het gezelschap werd een hecht blok en hij tilde de producties naar een hoger niveau, op gelijke hoogte met de plaats waar het theater gevestigd is, de duurste allee van München, de Maximilianstrasse. Een mooi voorbeeld van het succes van Johan Simons is zijn laatste productie, König Lear, die in première ging op vrijdag 13 maart, en waarover Knack Focus verslag uitbracht. Dat de voorstelling naar Gent komt is intussen meer dan waarschijnlijk.

Hoewel Simons’ werk vertrekt vanuit elementaire middelen, vallen ze op door een sterk maatschappelijk engagement. De politieke functionering van de mens binnen Massa en Macht staan centraal. Simons houdt ervan te laten zien waarom de held van vandaag morgen voor lafaard wordt gehouden, wat de oorzaken zijn van sociale conflicten, en dat de individuele vrijheid telkens weer het slachtoffer is van het algemeen belang. Zijn producties zijn zeer dramatisch, en toch weet hij er telkens een satirisch element in te steken dat er een lichtheid aan geeft. Het is dan ook niet verwonderlijk dat hij met zijn producties een publiek uit alle rangen, standen en generaties weet te bereiken.

In ons laatste gesprek pleitte Johan Simons voor een sterkere concentratie op de klassieke en nieuwe repertoirestukken. De omzetting van een roman in een toneelstuk is uitdagend, maar de werkelijke maatschappelijk kracht van een productie ligt volgens Simons in toneelstukken naar de oerwetten van het taaltheater.

Door een mogelijke terugkeer van Johan Simons zou de Raad van Bestuur streven naar een sterkere aanwezigheid op internationaal niveau. Dat zou het gezelschap een grotere financiële armslag geven. Simons kent het huis en het huis kent zijn kwaliteiten. Samen hopen ze om opnieuw een prominentere rol te spelen op Europees vlak, en af en toe… over the mountains and over the sea.

Guido Lauwaert