Hoe zou het nog zijn met… Merlene Ottey?
Alhoewel ze nooit olympisch kampioene werd, blijft Merlene Ottey één van de meest succesvolle atletes in de geschiedenis.
Wie: Merlene Ottey (52)
Toen : In 1980, op de Olympische Spelen in Moskou, was de Jamaïcaanse de eerste vrouwelijke Caraïbische atlete die een medaille veroverde, na een bronzen plak op de 200 meter. Ze werd daarvoor in haar geboorteland gehuldigd als officier in de kroonorde en kreeg een onderscheiding voor haar ambassadeursrol via haar sport.
Quote : ‘Ik weet nu dat Maria Koch doping gebruikte, maar toch blijft ze mijn idool.’
Nu : Ottey maakt op haar gezegende leeftijd nog altijd deel uit van het Sloveense 4 x 100 meter estafetteteam. In juni was ze zo te bewonderen op het EK in Helsinki.
Het blijft sprookjesachtig klinken, het verhaal van Merlene Ottey. Alhoewel ze nooit olympisch kampioene werd, blijft de zwarte loopster één van de meest succesvolle atletes in de geschiedenis. Maar liefst 32 jaar draait ze al mee op het allerhoogste niveau, het zorgde al voor in totaal 34 medailles op internationale toernooien, waarvan 14 op een WK. Ook staan er inmiddels zeven Olympische Spelen op haar naam. Geen enkele atleet of atlete deed ooit beter.
Vrijspraak
Het was haar moeder die Ottey in contact bracht met de sport, door het schenken van een boek over atletiek, een pennevrucht van de Amerikaanse sprinter Charly Green. De aanleg voor lopen kwam er via de dagelijkse tocht naar school, met haar oudere zes Beverley. Haar eerste wedstrijden kwam ze trouwens blootvoets aan de start, hetgeen Ottey niet belette om veelvuldig te winnen.
Maar het was een verslag over haar landgenoot Don Quarrie tijdens de Olympische Spelen van Montréal in 1976 die Ottey overtuigde om in de Verenigde Staten haar kans te wagen. Ze kreeg een studiebeurs aangeboden door de Universiteit van Nebraska en vertrok in 1979 naar Amerika. Op de Pan-Amerikaanse Spelen dat jaar veroverde ze prompt brons op de 200 meter. Een jaar later maakte de volledige wereld kennis met haar sprinterstalent, tijdens de Olympische Spelen in Moskou. In 1982 won ze goud op de 200 meter en zilver op de 100 meter bij de Gemenebestspelen. Dit evenement zorgde er acht jaar later voor dat Ottey, na goud op beide onderdelen, werd verkozen tot IAAF atlete van het jaar.
Toch hangt er een schaduwvlek aan haar loopbaan. In 1999 werd de spurtbom beschuldigd van doping, nadat in haar urine nandrolon was aangetroffen. Ook het B-staal bevatte een hoge waarde van dit verboden middel. Ondanks het aanvechten van deze beschuldigingen werd Ottey en mocht ze niet meedoen aan het WK van 1999 in Sevilla. Een jaar later volgde dan weer de officiële vrijspraak door de IAAF en de Jamaïcaanse atletiekbond.
Oude garde
Tot 2000 vertegenwoordigde Ottey haar geboorteland op internationale meetings. Maar nadat ze in 1998 was uitgeweken naar Slovenië besliste Ottey zich in 2002 te laten naturaliseren. Op de Olympische Spelen van 2004 in Athene behaalde de sprintster op de 100 en 200 meter (als 44-jarige!) de halve finale. Daar bereikte ze ook haar 52e Olympische wedstrijd, waar ze definitief bij de oude garde mocht worden geschaard. In juli 2006 volgde dan een nieuwe mijlpaal, door in Maribor de 100 meter af te werken in 11.45, een nieuw wereldrecordrecord voor vrouwen boven de 45 jaar. En nog kon Ottey het niet laten, ze weet duidelijk duidelijk niet van ophouden. Afgelopen zomer was ze voor Slovenië een van de vier meisjes bij het estafetteteam op de 4 x 100 meter. Het toernooi eindigde met een zesde plaats in de halve finales.
Ook in eigen land blijft de veterane immens populair. Als hulde werd begin 2006 immers een bronzen standbeeld van meer dan twee meter hoog onthuld door de premier in het Independence Park van hoofdstad Kingston. (FV)
Hieronder een BBC-interview met Ottey op haar vijftigste:
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier