Het culturele menu van rapper Connard: ‘Darrell Cole is voor mij de essentie van hiphop’
Connard is in da house, en dat heeft zowaar een trapgevel: onder dat hiphoppseudoniem rapt grafisch vormgever Wouter Lierman tegen de achtergrond van de Brugse Reien en zwanen.
Je single Wie ziej gie? is een sneetje persoonlijke rap waar ook een ander mens nog wat aan heeft. Wat brengt langspeler Connichiwa eind deze maand?
Wouter Lierman: In Phatmark Collective, zowel een label als een brede groep artiesten en vrienden, ben ik al jaren actief in de West-Vlaamse groep Grafgravers. Met deze soloplaat wilde ik eens mijn eigen verhaal vertellen. Vandaar dat je me in de video voor Wie ziej gie? in Brugge ziet rappen – daar liggen mijn wortels. De rest van de plaat gaat over mijn ervaringen en struggles in liefde, werk en leven, en heeft verschillende vibes: van boom bap tot meer zweverige beats.
Dat is dan duidelijk.
Lierman: In België is er het afgelopen jaar sowieso heel veel gebeurd op hiphopvlak. Vorige maand nog was ik op de releaseparty voor Calping, de nieuwe plaat van Ntrek, een Kortrijks-Roeselaarse groep. Zowel de party als de plaat zijn mij bijgebleven. (lacht) En eind augustus vond ik het Bomboclat Festival op het strand van Zeebrugge memorabel.
In feite een reggae- en afrogebeuren maar de extra derde dag stond in het teken van Belgische hiphop, met onder meer ’t Hof van Commerce, d’Expediteurs en Stikstof. Een van de beste weekends van de zomer voor mij. We beleven een sterke groeifase in de Belgische hiphop. Zwangere Guy heeft met Gorik Pt. 1 onlangs weer een deur naar het grote publiek geopend. Zo nemen de algemene waardering en het respect voor wat we doen toe stap voor stap toe.
Voor welke collega’s heb je de grootste bonen?
Lierman: Darrell Cole is goed bezig. Hij rapt in het Engels en vertelt persoonlijke verhalen waarin ik mezelf kan vinden. Helemaal niet braggy and boasty, of over feesten en drugs pakken. Hij is heel down-to-earth en poëtisch, deelt zijn kennis en ervaringen. Wat voor mij de essentie is van hiphop. Ook From Roots to Fruits, de eerste ep van Kunde, vond ik goed. Heel funky en zomers, een beetje afro-influenced. Uit West-Vlaanderen moet ik Low G noemen, in 2017 nog de winnaar van de freestyle-rapbattle De Bestn Vant Westn. Ik geloof echt in het potentieel van die jongen. Allemaal gezonde competitie!
Waargebeurde verhalen, dan willen we ook aan films denken.
Lierman: Ik heb alleszins White Boy Rick onthouden, over een minderjarig Amerikaans jongetje dat door de politie wordt meegetrokken in een drugsoperatie. Later begint hij zelf drugs te verkopen, waarvoor hij vandaag nog steeds in de cel zit.
Onder de naam Oh Snap kom je als illustrator en designer aan de bak.
Lierman: Op visueel vlak is me het streetartfestival The Crystal Ship in Oostende bijgebleven, een grote graffitiwandeling eigenlijk. Ieder jaar komen er werken bij van kunstenaars van over de hele wereld. De meeste stukken zijn publiek, dus je hoeft het festival niet af te wachten om er een daguitstap van te maken.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier