Dans: Pom pom pom

Daniel Linehan brengt met ‘Gaze is a gap is a ghost’ een verrukkelijke dansversie van Anton Tsjechovs Drie zusters. Jammer van de ‘pompommende’ dansers…

The Play = Gaze is a Gap is a Ghost

Gezelschap = Daniel Linehan

In een zin = Een verrukkelijke Tsjechov à la Linehan waarin de verbluffende vormeffecten ten dienste staan van de inhoud.

Hoogtepunt = De ‘balspelscène’ waarin de personages elkaar met de naam aanroepen en je – eindelijk – beseft dat deze voorstelling een kien geconstrueerde ‘remake’ is van Anton Tsjechovs Drie Zusters.

Score = * * *

Hebt u zich ooit al als drie danseressen gevoeld? Pom. Drie danseressen die elkaar tussen enkele stapels kartonnen dozen achtervolgen, imiteren en observeren? Pom pom. Drie dames die beurtelings een bril met camera dragen waarvan de beelden op een groot scherm, centraal op de scène, geprojecteerd worden? Pom pom pom. Drie vrouwen die ook thee drinken – pom -, door het theatergebouw crossen, naar gouden sleuteltjes zoeken – pom pom -, kanten sokjes dragen, met rode balletjes gooien, met muntjes spelen, wezenloos voor zich uit staren én – meer dan goed is voor het ritme van het stuk -pom pom pom roepen? En, ooit al meegemaakt? We vermoeden van niet. Daarom is dit een avontuur – ondanks het gepom.

Al is het wél wachten tot het slot alvorens je beseft dat Linehan meesterlijk gebruikmaakt van een toneelklassieker – Anton Tsjechovs De Drie Zusters – om zijn danstaal te vernieuwen en vooral om vormexperimenten (in dit geval: met een camera en een scherm het publiek tonen wat een danser ziet) tot meer te maken dan een kinky effect. Ga en geniet van deze Tsjechov à la Linehan. Pompompiedom.

Smaakmaker:

Els Van Steenberghe

Meer info: www.desingel.be en http://dlinehan.wordpress.com/