Tweedy, van wie u de single ‘Summer Noon’ misschien al kent uit de film ‘Boyhood’, is het semisoloproject van Wilco-frontman Jeff Tweedy. Semi, want debuutalbum Sukierae is ‘een soloplaat uitgevoerd door een duo’, met zijn oudste zoon Spencer (18) achter de drums. Meet the Tweedys.
In cultkringen was Jeff Tweedy eind de jaren tachtig en begin de jaren negentig al gekend als de frontman van Uncle Tupelo, en vanaf 1994 als de bezieler van Wilco. Maar pas in 2002 forceerden Tweedy en band een echte doorbraak met ‘Yankee Hotel Foxtrot’, een even grotesk als grillig meesterwerk dat de grenzen tussen folk, rock en country deed vervagen.
De eerder moeizame totstandkoming van die plaat werd vastgelegd in de documentaire ‘I am trying to break your heart’, eveneens uit 2002. Ook het gezin van Jeff Tweedy werd erin geïntroduceerd. Op een bepaald moment speelde zijn vijf- of zesjarige zoontje Spencer hem al airdrummend de percussieve partij van de Wilcosong ‘Heavy Metal Drummer’ voor. Een memorabel fragment.
Nu, twaalf jaar later, speelt datzelfde zoontje – inmiddels achttien en dus net door zijn boyhood heen – aan de zijde van zijn vader bij de band Tweedy, die op 15 september debuteert met ‘Sukierae’ (en op 15 november Het Depot in Leuven aandoet). Op die plaat krijgen we de meest uitgepuurde Jeff Tweedy te horen. Twintig overwegend akoestische folkpopliedjes, niet zelden opgenomen met een iPhone en nadien zonder al te veel productioneel gefoefel op band gepleurd, that’s it. Of hoe Wilco zou hebben geklonken als Jeff Tweedy zijn ontslagen personeel destijds niet zou hebben vervangen en dan maar zelf alle instrumenten zou hebben ingespeeld.
Alle instrumenten behalve de drums, dan toch. Die werden dus door zoonlief ingespeeld. ‘Spencer is nu al een erg competente en zelfverzekerde drummer. Een volbloed studiodrummer ook, met een ongelooflijke muzikale feel – heel uitzonderlijk voor iemand van zijn leeftijd’, meent Jeff Tweedy. ‘Ook als hij mijn zoon niet was, zou zijn drumstijl mij omver hebben geblazen.’
De werkwijze voor ‘Sukierae’ was helemaal anders dan vader Tweedy gewend is. ‘Bij Wilco breng ik simpele songs aan, die de mannen extrapoleren naar iets heel onvoorspelbaars – iets dat klinkt alsof het door een klein rockorkest is gemaakt’, zegt hij. ‘Die aanpak is een sterkte van Wilco, maar het is een zeer tijdrovend proces. Met Spencer ging het allemaal moeitelozer. Meestal bedacht ik een akoestisch deuntje en nam ik dat op met mijn iPhone. Spencer kwam dan na school de studio binnengevallen om de drums in te spelen. Eén à twee takes, en dan stuurde ik hem naar huis om zijn huiswerk te maken.’
‘Sukierae’ is de nickname van Jeffs vrouw – en Spencers moeder – Susan Miller. Zij begon midden in de opnames aan een brutaal gevecht tegen kanker. ‘Die albumtitel geeft aan hoe aanwezig Sue in onze hoofden was toen we de plaat maakten’, vertelt Jeff Tweedy. ‘In februari werd er bij haar een tumor in de borst vastgesteld, met uitzaaiingen in de botten. Uiteindelijk bleek ze non-hodgkinlymfoon te hebben, een zeldzame maar in haar geval goed te behandelen vorm van lymfeklierkanker. Maar tijdens de opnames van Sukierae waren we wel degelijk bang dat ze ongeneeslijk ziek zou zijn.’
‘Het voelde goed om ondanks die haast ondraaglijke stress toch wat werk gedaan te krijgen, om eventjes te kunnen verdwijnen in de muziek’, vervolgt Tweedy. ‘Ik mag me gelukkig prijzen dat ik zo’n uitlaatklep voor pijn heb. Iedereen ziet wel eens af, maar ik kan er tenminste iets mee doen. Als er één ding is dat muziek mij altijd heeft geboden – ook in de periodes waarin ik zelf met vreselijke angstaanvallen en migraines kampte – dan is het wel troost.’
‘Het was zeker goed om in die bange periode de studio in te kunnen trekken’, beaamt Spencer Tweedy, ‘maar nog belangrijker was dat we thuis veel tijd met elkaar hebben kunnen doorbrengen. Voor mij was de muziek louter een extraatje.’
Jeff Tweedy houdt er nog een tweede zoon op na, Spencers jongere broer Sam (14). Hij is de leadzanger van The Raccoonists, een band waarbij Jeff gitaar speelt en Spencer drumt. Ook bij ‘Sukierae’ was Sam betrokken, als executive producer. ‘Toen we hem op weg naar school ruwe versies van onze songs lieten horen, gaf hij eigenlijk heel waardevolle kritiek’, zegt Spencer. ‘Het joch is brutally honest’, vult Jeff aan. ”Papa, dit ga je toch niet op de plaat zetten, hé?’, vroeg hij wel eens. Dan wisten we dat er nog werk aan de winkel was (lacht)’.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier