Arnout Hauben trekt weer op avontuur: ‘De zee is als een casino: op het einde wint ze altijd’

© VRT 2019

De Noordzee spreekt voor verhalenvertellers, ook op tv, tot de verbeelding. Reden genoeg voor Eén om Arnout Hauben (De weg naar Compostela, Ten oorlog, Leve de zoo) uit de dierentuin te halen en aan de achterdeur van Europa te droppen.

Via de Engelse en Schotse kust, de Shetlandeilanden en de Noorse fjorden wil Hauben na tien afleveringen en meer dan vijfduizend kilometer eindigen in Antwerpen.

Arnout Hauben: Vertrekken met een rugzak, een route uitstippelen zonder te weten waar je ’s nachts zult slapen: dat is iets wat altijd aan mij trekt. Bovendien ben ik West-Vlaming: de geschiedenis van de Noordzee ligt bij wijze van spreken aan mijn voeten. Rond de Noordzee verschilt ook van de reeks die ik gemaakt heb over de Antwerpse zoo: de kleine biotoop van de zoo tegenover de weidsheid van de zee. Ik had er heel veel zin in.

ARNOUT HAUBEN: 'De zee is als een casino: op het einde wint ze altijd.'
ARNOUT HAUBEN: ‘De zee is als een casino: op het einde wint ze altijd.’© © VRT – 2019

Beginnen doe je dicht bij huis, in Brugge.

Hauben: De eerste aflevering was meteen ook de moeilijkste. Want elke Vlaming kent wel verhalen over onze kuststrook, die amper 67 kilometer lang is en vol hoogbouw staat. Terwijl de prachtige zee die daarachter schuilt veel mensen aantrekt. Ik ben in Brugge begonnen. Het is een cliché, maar de havenstad Brugge was ooit het centrum van de Noordzee, waar letterlijk en figuurlijk de lakens werden uitgedeeld.

Hebben jullie onderweg te maken gehad met ontbering?

Hauben: We hebben zelf geen schapen hoeven te slachten, maar we kwamen wel in slecht weer terecht. En de Noorse boot die ons van de Shetlandeilanden naar Noorwegen zou voeren is op een zandbank vastgelopen. Dan hebben we een oproep mogen lanceren op BBC Radio Shetland: of we niet met vissers konden meegaan. Dat is gelukt. ’s Nachts hoorden we gekraak. Het reddingsvlot was door de wind en de ruwe zee losgeraakt en van boord geslagen.

Ditmaal liet je Jonas Van Thielen en Mikhael Cops, je Ten oorlog-kompanen, thuis. Je had twee andere metgezellen?

Hauben: Philippe Niclaes, de cameraman, is een generatiegenoot die ook al lang reportages maakt en iets met de zee heeft. Ruben Callens, die monteur is bij productiehuis De Chinezen, hebben we opgeleid tot dronepiloot. Ik vind het soms ergerlijk dat er vandaag te pas en te onpas drones worden gebruikt, maar in dit geval leek het me net een heel nuttig instrument om de weidsheid van de zee te vatten.

Zeeman, zou dat in een ander leven iets voor jou geweest zijn?

Hauben:(lacht) Zeker niet. De zee is als een casino: op het einde van de rit wint ze altijd. Daar moet je als mens wel nederig van worden. Ik vond het tof op die boten, maar ik was toch blij zodra ik weer op het droge stond, met mijn voeten in het zand en het water hoogstens tot aan mijn enkels of knieën.

Rond de Noordzee

Dinsdag 12/2, 20.40, Eén

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content