Wim Opbrouck, van acteur tot bakker: ‘Ik laat me niet in een vakje stoppen’

Van Zomergasten naar Bake Off Vlaanderen en van Filmfestival Oostende naar Tytgat Chocolat. Acteur, presentator, zanger, artistiek directeur … Wim Opbrouck is een creatieve veelvraat die niet bang is om risico’s te nemen. ‘Genoeg te beleven dus. En gelukkig maar. I count my blessings‘, vertelt hij in Deze week.

Aan de start van het nieuwe televisieseizoen lijkt Wim Opbrouck alomtegenwoordig. Na een opgemerkte passage in Zomergasten enkele weken geleden ging vorige week Bake Off Vlaanderen op VIER in première, een Vlaamse versie van de Britse successhow The Great British Bake Off. Daarin neemt Opbrouck de rol van gastheer/presentator op zich.

Aanstaande zondag staat de eerste aflevering van de Eén-topreeks Tytgat Chocolat op het programma, waarin naast enkele rasacteurs als Jan Decleir, Frank Focketyn, Els Dottermans en Wim Opbrouck ook acteurs met een mentale beperking schitteren.

WIM OPBROUCK: Ik wil absoluut nog even reclame maken voor Tytgat Chocolat. Ik heb nu alle afleveringen gezien en kan alleen maar concluderen dat dit echt een topreeks is. Een unieke en gewaagde reeks, anders dan andere fictie, met een heel bijzondere cast van rasacteurs en acteurs met het syndroom van Down (van Theater STAP, nvdr.). De opnames zijn ondertussen al twee jaar achter de rug, maar ik kijk echt al lang uit naar de uitzendingen en de reacties erop.

Ondertussen treedt Opbrouck vanaf vrijdag ook nog op als ‘Master’ van Filmfestival Oostende (FFO), om daarna een voorstelling in Maastricht te maken, met Wilfried de Jong op tournee te gaan en nog een handvol muzikale voorstellingen in elkaar te boksen. Geen wonder dus dat hij nog snel even op vakantie vertrok.

‘Ik heb het grootste stressmoment – mijn passage in Zomergasten – gelukkig al achter de rug’, lacht de West-Vlaming, die tijdens het programma verkondigde het NTGent na twaalf jaar te verlaten. ‘In de week na dat programma voelde ik de naweeën van die stress nog. Ik heb me door die week gesleept om daarna in mijn auto te stappen en weg te rijden. En net op tijd terug te komen voor het Filmfestival.’

Even over dat festival: wat valt daar te beleven?

OPBROUCK: De opener van het festival is Cargo van Bevergem– regisseur Gilles Coulier, waarin heel wat van mijn vrienden te zien zijn. Ik heb hem al gezien en het is een hele goede film.

Daarnaast heb ik als Master ook een eigen filmselectie gemaakt, bestaande uit anti-oorlogsfilms. Films die het geweld aanklagen, de dictatuur, het racisme, het extremisme, het fanatisme, en alle andere foute -ismen.

Film zal de wereld niet redden, maar het kan de wereld die het tot onderwerp heeft wel veranderen, al was het maar voor even, voor de duur van die ene film, op die ene avond in die donkere bioscoopzaal. Tijdens het festival organiseren we ook nog een talkshow met Nederlandse acteurs en regisseurs, er zijn kortfilms en documentaires te zien in avant-première, filmprijzen worden uitgedeeld …

Je staat als vrouw op de affiche van het festival. Waarom?

OPBROUCK: Eerst en vooral als een soort statement of ode aan het acteren. Acteren is in de huid van iemand kruipen, transformeren in een personage. En de moeilijkste en ultieme transformatie is die van man naar vrouw of van vrouw naar man.

Maar je hoopt natuurlijk ook de transgenderproblematiek meer bespreekbaar te maken met zo’n affiche. Ik heb net met een jonge, talentvolle regisseur een kortfilm (Dag vreemde man, nvdr.) gedraaid die zich afspeelt in het travestiemilieu en die ook te zien zal zijn op het Filmfestival.

Van Zomergasten en het FFO naar Bake Off Vlaanderen. Het lijken enorme stappen. Wat trekt je zo aan in dat laatste programma?

OPBROUCK: Toen ze mij bij VIER vroegen om het programma te presenteren, heb ik wel eventjes getwijfeld. Zou ik dat wel doen, een kookprogramma presenteren?

Maar er zijn een aantal redenen die me over de streep hebben getrokken. Zo vond ik het Britse format ongelooflijk goed gemaakt. Het is daar een programma waar elke rang en stand graag naar kijkt. Bovendien valt er volstrekt niks te winnen, wat het voor mij al een ander concept maakt dan dat je op het einde een mooie auto of een reis naar de Dominicaanse Republiek uitdeelt.

Naast voetbal, Donald Trump en het weer is bakken trouwens de belangrijkste bijzaak ter wereld. Bakken is hogere wiskunde, het vraagt opperste concentratie, gedegen kennis, de juiste voorbereiding, toewijding en precisie. Het is bijna een zenboeddhistische bezigheid. En nu de opnames achter de rug zijn, kan ik eerlijk zeggen dat ik absoluut geen spijt heb van mijn keuze.

Vond je het dan geen risico, een spelprogramma presenteren op een commerciële zender? Je hebt weinig ervaring in die rol.

OPBROUCK: Gelukkig neem ik graag risico’s. Het zou een saai en vervelend artistiek leven zijn als je geen risico’s neemt. Ik vind alle uitstappen die ik doe buiten het hardcore theater zeer verfrissend. En ik laat me niet in een vakje stoppen.

Maar inderdaad, ik heb vooraf een lang gesprek gehad over dit programma. Ik wilde het op mijn manier doen en niet in een format gedrukt worden. Dat is goed gelukt, vind ik.

Kijk, kritiek komt er altijd, wat je ook doet. Ik ben dat ondertussen wel gewoon. Van in het begin van mijn carrière tot nu vindt het publiek het prachtig of helemaal niks. Het ergste is ergens tussen die twee in. Uiteraard kijk ik wel uit naar de kijkcijfers, maar ik weet heel goed dat de kwaliteit waarmee dit programma gemaakt is het verschil maakt met andere kookprogramma’s.