Paul Baeten

‘Veel dingen moeten sneuvelen in de strijd tegen oude omgangsmodellen. StuBru-humor hoort daarbij’

Paul Baeten Columnist bij Knack Focus

De humor van de Amerikaanse comedian Bill Burr kan auteur P.B. Gronda bekoren: ‘hij heeft een grote mond, maar ook een allesoverheersend besef dat hij ook maar een idioot is en, misschien nog belangrijker, een goed hart.’

Ik rij vaak van Italië naar België, en omgekeerd.

Hoe vaak? Heel vaak.

Ik weet dat in de Raststätte Pratteln, een wegrestaurant in Basel, de Chiquitabananen in het winkeltje code 035 hebben op de weegschaal. En dat je met de waardebon die je krijgt in ruil voor de euro die je er voor het toilet betaalt, net een banaan kunt kopen. Ik weet dat er een meisje in het wegrestaurant werkt dat na twee jaar nog steeds niet weet waar de potjes confituur staan omdat het te verlegen is om het aan haar collega te vragen, omdat die eruitziet als een covermodel en heel de dag heeft af te rekenen met stamelende mannen en gratis adoratie.

Verder kan ik u, in gradaties van 1 tot 5, vertellen welke Franse aires op de as Straatsburg-Luxemburg de minst en de meest gore zijn. Die waar je nog een gebottelde drank zou durven te kopen en die waar de oude pis aan je schoenzolen kleeft als je de fout maakt er even binnen te wandelen met het waanbeeld dat la France altijd en overal douce is.

Veel dingen moeten sneuvelen in de strijd tegen oude omgangsmodellen. StuBru-humor hoort daarbij

Kortom, ik heb heel wat compleet nutteloze reiskennis opgedaan tijdens mijn dagen op de baan.

Het afgelopen jaar maakte ik ook een vriend onderweg, en die heet Bill Burr.

Bill Burr is een Amerikaanse comedian die onder meer de reeks F Is for Family mee schrijft en acteert, maar ook al heel lang stand-upcomedy doet en al vele jaren een uitstekende podcast onderhoudt waarvan hij intussen zelf de naam ook niet meer weet, denk ik.

Het is die podcast die me tijdens de autoreizen gezelschap houdt. Burr heeft een manier van vertellen die zo direct en eerlijk is dat je het idee krijgt dat je naar de monoloog van een vriend zit te luisteren.

Een van de goede dingen aan Burr is dat hij een grote mond heeft, maar ook de twee andere eigenschappen die een grote mond sympathiek maken: een allesoverheersend besef dat hij ook maar een idioot is en, misschien nog belangrijker, een goed hart, wat zich uit in soms nogal ongenuanceerde maar wel heel menselijke en empathische meningen en raadgevingen.

Burr is ook een interessante stem in deze tijd waarin bepaalde onderwerpen erg gevoelig liggen. Zo verkondigde Burr nog niet zo lang geleden dat er in zijn thuisland, de VS, sprake is van een ‘epidemic of gold digging whores’. Hij had het dan over onder anderen de echtscheidingsregeling van Arnold Schwarzenegger en zijn ex-vrouw Maria Shriver. U vindt deze en veel andere van zijn stukjes op YouTube.

Ik heb de voorbije weken vaak aan Burr moeten denken. Wat als hij dezelfde dingen vandaag zou verkondigen? Ik denk: polemiek. Of minstens een breed gedragen afkeuring. Zal hij post-Weinstein meer oppassen, of net niet? Werkt hij zich zo meer in de marge?

Want in de strijd tegen oude omgangsmodellen en de uitwassen daarvan gaat ook heel wat nuance verloren. Er zijn heel veel dingen te bedenken die in die strijd mogen en vaak ook moeten sneuvelen. Humor waar niemand nog om lacht, zoals StuBru recentelijk twee keer deed op social media, hoort daarbij. Maar humor die de grenzen blootlegt en dat met een goed hart doet? Mijn lange autoreizen hopen van niet.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content