Ex-uitgeversassistente Zakiya Dalila Harris verwerkte haar ervaringen bij een dochterbedrijf van Penguin Random House in haar debuutroman The Other Black Girl (2021), die na een biedingsoorlog tussen veertien andere uitgeverijen voor één miljoen dollar onderdak vond bij Simon & Schuster. Van je collega’s moet je het hebben. Een tweede race om van haar bestseller een tv-reeks te maken werd gewonnen door Hulu en komt bij ons tegelijk met de Amerikaanse première op Disney+. Daar zijn wij blij om.
Het hoofdpersonage van The Other Black Girl is Nella, de enige zwarte vrouw bij een verder smetteloos witte uitgever. Als uitgeversassistente is ze vooral iedereens hulpje – ‘Nella, breng je me nog een koffie?’. Ze is dan ook dolblij als haar werkgever op een dag een tweede zwart meisje in dienst neemt. Maar al snel blijkt dat er in de hogere regionen van het uitgeversbedrijf slechts plaats is voor één black girl. Terwijl haar nieuwe collega Hazel-May van medestander tot concurrente vervelt, gebeuren er op kantoor steeds vreemdere dingen. Bovendien vindt Nella anonieme boodschappen in haar jaszak, die haar opdragen om meteen het bedrijf te verlaten.
Naast schrijvers als Toni Morrison en Chimamanda Ngozi Adichie noemt Zakiya Dalila Harris, die samen met executive producer Rashida Jones ook het scenario voor de eerste aflevering schreef, filmregisseur Jordan Peele als een invloed op haar werk. Het hoeft dan ook niet te verwonderen dat de realiteit ook hier gaandeweg uit haar hengsels wordt gelicht. De publiciteitscampagne voor Harris’ boek sprak van een literaire mix tussen The Devil Wears Prada en Peeles doorbraakfilm Get Out. Voor de reeks voegen we daar graag nog The Twilight Zone aan toe, zonder uit het oog te verliezen dat The Other Black Girl eerst en vooral een vileine satire is – op het uitgeverswezen, maar ook op de wetenschap dat zelfs in zogenaamd progressieve branches huidskleur nog altijd een rol van formaat speelt. Die vaststelling is al even huiveringwekkend als de serie zelf.
