Deoxyribonucleic acid – in begrijpelijke taal: DNA – was nog nooit zo alomtegenwoordig. Via allerhande testen bepaal je gemakkelijk de gezondheid van je kind, en via databanken kan je op zoek naar de biologische ouders die je nooit hebt gekend. In het gloednieuwe VTM-programma Ons DNA duiken Lieven Scheire en Frances Lefebure in de wondere wereld van de genetica.
Terwijl Lieven er al een boek en zaalshow over uitbracht, was het voor jou een eerste kennismaking met het thema, Frances.
Frances Lefebure: Absoluut. In tegenstelling tot Lieven wist ik bijna niets over DNA. Ik keek naar het programma vanuit de ogen van een kijker zonder voorkennis. Maar ik heb gaandeweg veel bijgeleerd. Ik ben vooral op stap geweest met mensen die een persoonlijk verhaal rond DNA wilden delen, verhalen over adoptie en genetische ziektes, terwijl Lieven duidt hoe de wetenschap evolueert. We waren zo een hele goede tandem.
Lieven, zullen mensen die jouw boek lazen nog iets nieuws leren?
LievenScheire: Er komen gelijkaardige thema’s aan bod, maar er zit veel meer in het programma. De genetische detectiveverhalen die Frances opvolgde, kon ik in mijn boek of show niet vertellen. Ik schrijf intussen al twee jaren over zaken als DNA-databanken en CRISPR-onderzoeken (een techniek die het mogelijk maakt om DNA aan te passen, nvdr.), maar het is een meerwaarde om het zelf eens te kunnen tonen in een labo.
Lefebure: Het gaat soms over moeilijke materie, maar we brengen het op een begrijpelijke manier. De wetenschap gaat heel snel, en de manier waarop we er als mens mee omgaan moet mee evolueren. Ben je voorbereid op slecht nieuws wanneer je zwanger bent en de uitslag van een NIPT-test krijgt?
Wat is jullie bijgebleven?
Scheire: In mijn boek schreef ik dat honden tegenwoordig eenvoudig gekloond kunnen worden. Toen zo’n dier ineens op mijn schoot zat, begonnen mijn ogen te blinken. (lacht) Ook het moment dat ik voor het eerst oog in oog stond met een embryo van een paar cellen groot en de menselijke broedkamers waarin we ze kweken, ga ik niet snel vergeten. Dat is toch ongelooflijk fascinerend?
Lefebure: Ik kan moeilijk kiezen tussen de trajecten die ik gevolgd heb. Zo ontmoette ik een koppel waarvan de vrouw een genetische ziekte heeft, die niet wil doorgeven aan haar kindje en kiest voor embryoselectie. Dat zijn niet alleen lichamelijk, maar ook emotioneel ingrijpende beslissingen. Ik sprak ook met een vrouw die op zoek was naar haar moeder die ze nooit heeft gekend. Achter de wetenschap zitten erg geladen menselijke verhalen.
Ons DNA
Vanaf donderdag 27/10, VTM, 20.35
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
