Tv-tip: Ethan Hawke is perfect als arrogante white saviour in ‘The Lowdown’

Ethan Hawke heeft er al beter uitgezien. Als Lee Raybon in The Lowdown zien we hem rondrijden in een gammele witte be­stel­wa­gen die hem de titel ‘pedo’ oplevert, woont hij in een krottig appartement bovenop zijn al even krottige boekenwinkel en is hij op elk moment gekneusd, bebloed, gepijnigd, ontvoerd of in elkaar geslagen. De oorzaak van al die ellende is zijn nevenjob als onderzoeksjournalist, ofwel ‘truthstorian’, zoals hij het noemt. Alleen is hij er niet zo goed in de waarheid te achterhalen zonder blikschade.

The Lowdown is Sterlin Harjo’s opvolger van het schandalig onderbelichte Reservation Dogs, een coming-of-agekomedie over vier jonge Native Americans in een reservaat. Voor zijn nieuwe noirserie heeft de regisseur, die zelf afkomstig is van een reservaat in Oklahoma, de humor en scherpe dialogen behouden, maar we volgen dit keer een witte journalist die via zijn pen strijdt tegen de racisten, kapitalisten en neonazi’s in Tulsa, Oklahoma. Zijn laatste artikel draaide rond de corruptie van de machtige Washberg-familie. Wanneer Dale Washberg uit het leven stapt, vermoedt Lee dat er meer aan de hand is en volgt hij een spoor van afscheidsbrieven die Dale achterliet in oude boeken. Tegelijk stelt Dales broer Donald (Kyle MacLachlan) zich kandidaat als gouverneur van Oklahoma en is er een zakenman die alle eigendommen van de zwarte bevolking lijkt op te kopen. Lee beeldt zich graag in dat hij de nobele underdog is die schoon schip zal maken in Tulsa, maar zijn werk is net zozeer een vlucht van zijn pijnlijke echtscheiding en beschadigde band met zijn dochter.

Dat is meteen ook de grote troef van de reeks: Ethan Hawke is perfect als arrogante ‘white saviour’ die grenst aan het stompzinnige, maar zo veel charisma heeft dat je onmogelijk kunt wegkijken – als een soort The Dude die te veel tijd heeft doorgebracht op een ranch. Maar het is net zo’n plezier om Hawke te zien strompelen door Tulsa zelf, een stad waar het tuimelkruid net niet over straat rolt. Harjo zet de gemeenschap met zo veel liefde neer dat je de slechteriken er zo zou bijnemen. De pannenkoekenzaak van Emily, de platenwinkel waar Lee met zijn dochter hangt, zijn buurman slash advocaat die zijn cash bewaart: we kennen deze kerstperiode geen enkele plek waar het beter vertoeven is.