Omdat we volgens Eva De Roo te veel aan ontrouw doen en er te weinig over praten, wil ze onderzoeken waarom dat zo is. Iedere aflevering luistert De Roo naar muziek, staart ze wat in de verte, nipt van een kopje thee, en ontmoet ze mensen die hun lief bedrogen hebben of die zelf bedrogen werden. Al die ervaringen dumpt ze vervolgens op de sofa van relatietherapeute Katrien Koolen, die er in haar therapeutenjargon wat rode draden uit plukt. Niet gehinderd door enige afkeer voor clichés oreert Koolen over hoe we allemaal bevestiging nodig hebben, dat ontrouw een web van leugens is waar men in verstrikt geraakt, dat ontrouw opbiechten een vorm van opluchting is. Kortom, het soort analyses waar je niet noodzakelijk vijf jaar voor gestudeerd moet hebben. Soms helpt het blijkbaar om zeventig euro te betalen om te horen wat je zelf ook wel kan bedenken.
Bij wijze van voorbereiding en moment van introspectie, ploft De Roo eerst zélf neer in de sofa van Koolen. Met ernstige blik en een stem vol begrip wil de therapeute weten waarom het onderwerp De Roo zo interesseert. Maar ook, wat hoopt ze te weten te komen? De Roo schuift wat heen en weer tussen de kussens, blaast en zucht, en vertelt dan bij wijze van biecht dat ze haar vorige relatie niet zo netjes heeft beëindigd, dat ze sterk gelooft in de romantische liefde, dat ze dat geloof niet wil opgeven, en dat ze ook wel benieuwd is of een mens ontrouw kan voorkomen. De relatietherapeute geeft haar zegen en het volgende moment draaft De Roo op op de paardenranch van Vicky en Mattijs die, zo vertelt De Roo, elkaar leerden kennen via de liefde voor paarden. Maar hun eigen liefde, nog steeds volgens De Roo, kende ups en downs. ‘Serieus veel downs’, bekent Mattijs, terwijl hij de stront van de paarden opschept. De Roo fladdert in haar designeroutfit om hem heen en wil graag weten waar en hoe de … euh… stront aan de knikker hing.
De Roo vertelt bij wijze van biecht dat ze haar vorige relatie niet zo netjes heeft beëindigd.
Mattijs vermijdt het onderwerp liever, voor hem is het verleden tijd. Ineens vraag je je af of dit openhartige uitsmeren van zijn relatieproblemen op de nationale televisie onderdeel is van zijn boetedoening. Of het een van de manieren is waarop Vicky hem nu door het stof doet kruipen. Want echt gelukkig ziet Mattijs er niet uit. Vicky, op haar beurt, staat nogal nukkig groenten te snijden. Ondertussen vertelt ze in het lang en in het breed over het bedrog van haar man. Ze heeft het over ‘de derde persoon’, die ze tijdelijk een dak boven het hoofd aanboden, waarop deze persoon van de gastvrijheid gebruikmaakte om met de heer des huizes in bed te duiken. ‘Ons bed’, en zo duwt Vicky nog even het mes in haar eigen wonde. Welk gevoel dat bij Vicky opriep en nog steeds oproept, wil De Roo graag weten. ‘Een heel palet aan emoties’, antwoordt Vicky, maar ‘boosheid overheerste’. Wie had dat nu toch gedacht? Dat je boos wordt wanneer je je man met een andere vrouw betrapt?
Wie had dat nu toch gedacht? Dat je boos wordt wanneer je je man met een andere vrouw betrapt?
Maar daar stoppen de straffe inzichten niet. Na een oproep op Studio Brussel naar mensen die ervaring hebben met ontrouw, concludeert De Roo twee zaken: dat ontrouw nog vaker voorkomt dan ze dacht, en dat ze met ene Auke wil afspreken. In een theesalon luistert ze naar Auke die haar vriend bedroog nadat ze te veel gedronken had, en die haar eigen tegelwijsheid over overspel heeft bedacht: ‘Ze zeggen dat alcohol geen excuus is. Voor mij was het dat wel’, waarop ze in tranen uitbarst en De Roo opmerkt dat het duidelijk nog diep zit. Aan Vicky en Mattijs vraagt ze ten slotte of ze willen kussen voor de camera. Beiden weigeren, maar het weerhoudt De Roo er niet van om vrolijk te besluiten dat dit koppel toch maar schoon bewijst dat er ook na ontrouw nog liefde overblijft.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
