De eerste aflevering van Goeie Vrijdag was niet slecht, maar had nog wat meer op De Droomfabriek mogen lijken.
Goeie Vrijdag, elke vrijdag – één **
Goeie Vrijdag heeft Roos Van Acker bevrijd van Hole in the Wall en de rest van Vlaanderen van De Generatieshow: de eerste aflevering van het nieuwe entertainmentprogramma op één kon bij ons dus wel op wat goodwill rekenen. We waren zelfs bereid door de vingers te zien dat het format – hoe hard Roos en Sofie Van Moll ook hun best deden om consequent te spreken over ‘de wensen’ van de kijkers die in vervulling zouden gaan – een schaamteloze kopie is van De Droomfabriek.
Eén aspect van De Droomfabriek is echter niet overgenomen: de dosis milde waanzin waarmee Bart Peeters en Hugo Matthyses dat programma inspoten. En dat is jammer want Goeie Vrijdag had een beetje gekte wel kunnen gebruiken: de eerste aflevering was namelijk niet slecht, maar de simpele opeenvolging van wensen die in vervulling gingen, leverde vooral brave en kleurloze televisie op en na een tijdje begon het programma een beetje saai te worden.
De dromen – pardon: wensen – waar het allemaal om draaide, waren nu ook niet bepaald wereldschokkend te noemen. Enkele dochters die van hun ouders geen hondje in huis mochten nemen, kregen een uurtje speeltijd met een tiental puppies, een jongeman die zijn geliefde auto had verloren in een ongeval, kreeg hem in gloednieuwe staat terug en een groepje dames mocht een schoolreisje van jaren terug overdoen. Puppies, nieuwe auto’s en schoolreizen: u begrijpt dat we er niet van achterover sloegen.
Ook de wens die de rode draad vormde in de eerste aflevering, sprak weinig tot de verbeelding. Een vrouwelijke vrijgezel die Loft nog niet had gezien, wou naar de bioscoop samen met honderd alleenstaande mannen. Uiteindelijk daagden 79 kandidaten op, en om uit te kiezen wie met haar in de ‘love seat’ mocht, haalden de makers zelfs een parodie op Blind Date boven, compleet met knullige rijmpjes.
Het leukste verhaal was dat van de muzikaal onkundige bankbediende die al maandenlang met een liedje in zijn hoofd liep, en door Goeie Vrijdag geholpen werd om het deuntje te bevrijden. Samen met Kris Wauters schreef hij een arrangement en als grote finale kwam Gunter Neefs zijn hersenspinsel live brengen op het podium van het Amerikaans Theater. Nooit Meer Alleen heette de song, en het klonk als een samenraapsel van bekende liedjes waarvan de stukken niet helemaal in elkaar pasten. Daarmee was het de perfecte afsluiter voor deze eerste aflevering.
Stefaan Werbrouck
Wat vond u van Goeie Vrijdag? Laat het weten!
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier