Rudi Vranckx bood in de eerste aflevering van De Vloek van Osama een veel bredere kijk op 9/11 dan het gros van de terugblikken die in deze periode op tv komen samen.
De Vloek van Osama
Elke maandag, Canvas ****
Pervez Musharraf, voormalig president van Pakistan. De ex-kabinetschef van George W. Bush. Robert Fisk. De stamleider die de Amerikanen naar Osama bin Laden heeft geleid. Kijk beste Vrienden van De Veire, dat noemen wij nu nog eens een gastenlijst!
Het rijtje gesprekspartners dat Rudi Vranckx opvoerde in de eerste aflevering van De Vloek van Osama – de nieuwe vijfdelige documentairereeks over de wereld na 9/11 – was bepaald indrukwekkend, zeker voor een journalist die afkomstig is uit het nietige België en geen tv-machine à la de BBC als rugdekking heeft. Het was meteen duidelijk: De Vloek van Osama is meer dan een reeks waarin onderzocht wordt hoe de aanslagen van tien jaar geleden onze samenleving heeft veranderd, het is ook de culminatie van een decennia lang contacten onderhouden, relaties boetseren en onderzoek doen. Journalistiek in de puurste zin, met andere woorden.
Vranckx kon de ‘powers that be’ die hij voor de camera kreeg, weliswaar niet meteen wereldschokkende dingen ontlokken, maar dat was eigenlijk niet eens erg. Je kunt nu eenmaal niet verwachten dat Andrew Card, chief of staff van Bush, plotseling zou toegeven dat zijn voormalige baas een idioot is die niet opgewassen was tegen zijn taak, of dat Musharraf de vuile rol van zijn eigen veiligheidsdienst in de oorlog in Afghanistan uit de doeken zou doen.
Bovendien contrasteerde Vranckx de politieke praatjes van die mensen mooi met de ervaringen van de mensen die de gevolgen van hun beslissingen aan den lijve hadden meegemaakt: een cipier uit Guantanamo bijvoorbeeld, die had gezien waar de bevelen van hogerhand in de praktijk op waren uitgedraaid, of de gewone man en vrouw uit de straten van Afghanistan, die de bommen hadden moeten ontwijken.
Wat van De Vloek van Osama dan ook echt indrukwekkende televisie maakte, is dat Vranckx al in de eerste aflevering een veel bredere kijk bood op 9/11 dan het gros van de terugblikken die nu op tv komen samen. De reeks begon met de ondertussen iconische beelden van toen maar de focus ging al snel naar de gevolgen van 9/11 voor de Arabische wereld, en ook de rol die het conflict in Palestina speelt in de verhouding tussen het Westen en de moslims kwam uitgebreid aan bod.
Dat Vranckx de aanval van Israël in 2002 op het vluchtelingenkamp van Jenin omschreef als ‘het Palestijnse 9/11’ bewijst hoe hij het aandurft om de gebeurtenissen in perspectief te plaatsen. En of je het nu met hem eens bent of niet, de keuze om alles van op een afstand en met een zekere zin voor relativering te bekijken, wordt vandaag veel te weinig meer gemaakt.
Stefaan Werbrouck
Wat vond u van De Vloek van Osama? Laat het weten!
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier