De niet zo grote comeback van ‘Man Bijt Hond’

Na twaalf jaar opent de Vlaming weer gewillig zijn deur voor de cameraploeg van Man Bijt Hond. Woestijnvis-eindredacteurs Jokelien Vanden Broucke en Hanne Vansteenbrugge reconstrueren de revival van het tv-icoon.

Het wordt een blij weerzien. Straks verschijnt op maandagavond na het journaal weer een zwarte hond op het scherm. Sinds de eerste uitzending in 1997 scholen achter het huisdier enkele van de meest legendarische tv-fragmenten. Eugènes parkeerkunsten. De tongval van boer Aimé. De gabbers uit Scherpenheuvel. Niemand met een kabel-tv omstreeks de eeuwwisseling die hen niet heeft gezien. Maar nog meer dan voor die iconische momenten, staat de hond symbool voor een gouden tijdperk in de televisiegeschiedenis.

Man bijt hond was op meer dan één vlak een unicum. Het was een van de eerste programma’s in Vlaanderen dat het nieuws door een satirische bril durfde te bekijken. Het was het eerste van veel succesvolle programma’s van Woestijnvis en lanceerde de carrières van nieuwkomers als Arnout Hauben, Luc Haekens, Martin Heylen en Annemie Struyf. Het was het programma dat Neveneffecten liet debuteren in een gevecht met een knuffelbeer. Om enkele jaren later Jonas Geirnaert een rubriek te geven met een agressieve kabouter genaamd Wesley. En met Kris & Yves was het een van de weinige programma’s dat mensen met een verstandelijke handicap in de schijnwerpers zette. Op zijn hoogtepunt flirtte Man bijt hond dagelijks met de kaap van één miljoen kijkers.

Niet het meest evidente programma om zomaar even te reanimeren, dus. Alleen: dat is ook niet de bedoeling. Wie komende maandag na het journaal op VRT 1 blijft plakken, zal geen reboot van Man bijt hond te zien krijgen, zeggen Jokelien Vanden Broucke en Hanne Vansteenbrugge, de eindredacteurs van Woestijnvis die zich toelegden op het tweede leven van het programma. ‘Voor ons is dit niet de grote comeback’, zegt Vanden Broucke, die ook al aan de eerste jaargangen meewerkte. ‘Het is simpelweg seizoen zeventien. We wisten wat we nodig hadden: een vleugje humor, een stukje human interest, wat fictie en een quiz. Dat was het startpunt.’

Bijna alle rubrieken gaan op de schop

Vanden Broucke en Vansteenbrugge kregen een half jaar geleden de vraag om Man bijt hond 2025 in te loodsen. Gezien de televisionele erfenis kon dat niet als een verrassing komen. ‘Toch had ik niet het gevoel dat de redacteurs hier voortdurend zaten te hopen dat de VRT het programma wilde terugbrengen’, zegt Vanden Broucke. ‘Maar de vibe is nooit weggeweest. De afgelopen jaren kwam er al eens een idee dat een goede rubriek voor Man bijt hond zou zijn geweest. Of kwamen we iemand tegen op straat die perfect in Het dorp zou passen. Maar bovenal merkten we dat we een programma misten over gewone mensen.’

Dat wil evenwel niet zeggen dat hun collega’s op de redactie niet nostalgisch waren naar het programma. ‘Vanaf het moment dat we aan de pitch begonnen, was er enkel enthousiasme’, zegt Vansteenbrugge. ‘Zodra we wisten dat we een nieuw seizoen mochten maken, hebben we iedereen van het bedrijf uitgenodigd voor een brainstormsessie. Redacteurs, fixers, productieassistenten. Dat was ongezien. Het voelde als één warme golf die over ons heen spoelde.’ De weken erna hielden de ideeën niet op. ‘Elke dag hield iemand ons tegen met een of andere pitch. Als ik om koffie ging, kwam ik terug met drie ideeën. En een koude koffie.’

Uiteindelijk doorstond slechts één oorspronkelijke titel de tand des tijds: Blind date, waarin twee BV’s elkaar een uur lang in de ogen kijken. ‘Er zijn intussen allemaal nieuwe bekende gezichten bijgekomen. Hen zonder enige richtlijn een uur laten praten blijft relevant, leuk en grappig’, zegt Vanden Broucke. Alle andere rubrieken belandden in de vuilbak, samen met de minder bruikbare ideeën van de brainstormsessies.

Mogen Gek of geniaal en De babbelbox wél vervangen: een rubriek waarin Bockie De Repper zich onder meer afvraagt of de buren hem tof vinden, een mini-fictiereeks met Willem Leyssens en Sien Eggers en De biechtstoel, waarin passanten levensadvies vragen aan Margriet Hermans en Jan Peumans (die overigens betere raad geven dan u zou denken). Ook Ward Kerremans, Evert Winkelmans, Jade Mintjens en Charlotte Sieben krijgen een rubriek. Bovendien zet Man bijt hond naar goede gewoonte ook minder ervaren schermgezichten in zoals Studio Brussel-nieuwkomer Margaux Amant (als voice-over), Woestijnvis-redacteur Malinee Lebegge en influencer Timon Verbeeck. ‘We willen net als vroeger jong talent laten groeien’, zegt Vansteenbrugge. ‘We waren bijvoorbeeld heel gecharmeerd door het enthousiasme van Timon. Toen we hem belden of hij wilde meedoen, vroeg hij of Man bijt hond die filmpjes op YouTube waren, maar dan aaneengeplakt. Zéér schattig.’

De drijvende kracht achter het tv-icoon blijft uiteraard de ‘bijzondere verhalen van de gewone Vlaming’. Zo schiet Vincent Voeten bijvoorbeeld pechvogels te hulp, van laatkomers op school tot bezoekers van de autokeuring. Als ze tenminste goed kunnen quizzen. ‘We hebben veel nagedacht over onschuldige arena’s waar mensen slecht nieuws krijgen. Daar kan je er, zo blijkt, geen honderd van bedenken’, zegt Voeten. ‘Het moet ludiek blijven – je kunt niet gaan quizzen bij een begrafenisondernemer of de dienst oncologie. We hadden er bijvoorbeeld eentje in de politierechtbank. Dat vond ik moeilijker, sommige bestuurders kwamen bij wijze van spreken al voor de tiende keer hun levenslang rijverbod ophalen.’

Maar er zijn nog altijd pateekes

Man bijt hond wordt dus geen programma voor nostalgici die hoopten om Vaneigens terug te zien. Maar het komt in de buurt. Het flexibele concept van Man bijt hond speelt in dit geval in zijn voordeel: het programma liep van 1997 tot 2013 en elk jaar kwamen er nieuwe rubrieken bij. ‘Ons format is dat alles in het format past. Wat de rubrieken bindt, is de toon. Die is humoristisch maar niet kwetsend. Vooral dat hebben we behouden. Héél CD&V’, lacht Vansteenbrugge.

Al is wat in 1997 CD&V was, dat niet noodzakelijk vandaag ook. Het fragment van de West-Vlaamse boeren die Poolse gastarbeiders waarschuwen voor de ‘obusios’ op het veld heeft meer dan één miljoen views op Youtube, maar doet vandaag de wenkbrauwen fronsen. ‘We willen dat mensen zich herkennen in het fragment. Dat is altijd onze deontologische code geweest. Maar als je nu sommige fragmenten opnieuw bekijkt, besef je dat het andere tijden waren’, erkent Vanden Broucke. ‘De morele antennes staan nu scherper afgesteld dan vroeger.’

Het succes van de revival zal afhangen van de vraag of Man bijt hond voldoende gewapend is tegen het huidige publiek. Dat is enerzijds mondiger dan ooit, maar heeft anderzijds ook een groter aanbod van andere programma’s en streamingdiensten ter beschikking om naar te zappen. ‘We kunnen het niet opnemen tegen zo’n icoon’, zegt Vansteenbrugge. ‘Dat is ook niet de bedoeling. Het is twaalf jaar later en de tv-wereld is enorm veranderd. In 1997 had Frank Deboosere nog een snor. Nu is Frank met pensioen. We zijn blij met het verleden, maar moeten nu op eigen kracht verder.’

Al zeker tot eind april ziet u vlak voor het weerbericht Man bijt hond in plaats van Iedereen beroemd. Wat daarna gebeurt, is nog niet beslist. Maar van één ding zijn ze sinds de opnames al zeker: de gewone man is nog steeds enthousiast. ‘Vroeger kregen we tijdens het filmen al eens een Limburgse vlaai voorgeschoteld of trok iemand een fles open. Op een van onze eerste draaidagen was het weer prijs en bood iemand ons een pateeke aan. Dat hebben we met plezier opgegeten.’