Hadden wij ook niet zien aankomen.
De feiten
Vanaf deze week kunt u op Netflix de avonturen van ’s werelds bekendste fictieve babysittersclub volgen in de reboot van The Baby-Sitters Club. Toegegeven: wij dachten dat die franchise haar beste tijd had achtergelaten in de nineties, maar ook vandaag blijkt The Baby-Sitters Club verrassend hip te zijn.
Even opfrissen: The Baby-Sitters Club was oorspronkelijk een Amerikaanse kinderboekenreeks van Ann M. Martin over een groep meisjes die in het fictieve Stoneybrook eigenhandig een babysittersclub uit de grond stampen. Wat aanvankelijk een vierdelige reeks had moeten worden, groeide uit tot een gigantisch succes: The Baby-Sitters Club liep van 1986 tot 2000, verkocht wereldwijd meer dan 176 miljoen exemplaren en bracht verschillende spin-offs en specials, een filmadaptie, een HBO-reeks, graphic novels en massa’s merchandise voort. Op het hoogtepunt bracht Martin elke maand een boek uit en werden er ghostwriters aangeworven om het helse tempo vol te houden. Om maar te zeggen: in vergelijking met The Baby-Sitters Club is Harry Potter een hobbyproject.
Nog indrukwekkender is de impact van de reeks. Volgens critici is en blijft The Baby-Sitters Club donzige of zelfs irritante kinderlectuur, maar vooral de laatste jaren gaan steeds meer stemmen daar resoluut tegen in. Vice, The New York Times en Bustle bejubelen de reeks om haar vooruitstrevendheid. The Atlantic beweert zelfs dat de meiden van de club het pad effenden voor Sex and the City en Girls. Lena Dunham noemde The Baby-Sitters Club in één adem met Charles Dickens toen ze het had over haar grootste inspiratiebronnen. Schrijfster Jenny Han van de immens populaire To All the Boys-trilogie outte zich als grote fan. Koning van de hedendaagse young-adultliteratuur John Green verkondigt maar al te graag dat Claudia zijn favoriete babysitter was. Twintig jaar na het einde krijgt Ann M. Martin nog geregeld enthousiaste fanmail in haar brievenbus. Of u het nu wil of niet: The Baby-Sitters Club heeft zijn stempel gedrukt op een hele generatie lezers. Nu nog afwachten of Netflix ook generatie Z kan overtuigen.
Het aanhoudende succes van The Baby-Sitters Club in een handig taartdiagram
20% De nostalgie
De onschuldige kinderjaren, de pastelkleurige kaften, de outfits, de vaste telefoons: ergens is het héél logisch dat The Baby-Sitters Club opnieuw floreert nu we massaal heimwee hebben naar de nineties.
20% De personages
De ondernemende Kristy, de creatieve Claudia, de verlegen Mary Anne, de stijlvolle Stacey, de milieubewuste Dawn of ballerina Jessi: The Baby-Sitters Club maakt het wel erg makkelijk om u te herkennen in een van de personages. Bent u er nog steeds niet helemaal uit, dan kan de volstrekt onwetenschappelijke BuzzFeed-test Which Member of The Baby-Sitters Club Are You? duidelijkheid scheppen.
20% De feministische ondertoon
De hoofdpersonages zijn stuk voor stuk ondernemende meisjes, de reeks haalt vlot de bechdeltest en ondanks hun onderling verschillende karakters overwint hun vriendschap alles. The Baby-Sitters Club is opvallend vrouwvriendelijk voor de nineties. ‘Ik wilde geen eendimensionale personages creëren die alleen maar bezig zijn met jongens, make-up of welke outfit ze zullen dragen op een feestje’, aldus auteur en zelfverklaarde feminist Martin.
20% De onderwerpen
In tegenstelling tot het gros van de kinderboeken uit dezelfde periode durfde The Baby-Sitters Club ook minder voor de hand liggende onderwerpen aan te snijden. Scheidende ouders, dode grootouders, chronische ziektes, racisme en eetstoornissen: het was lang niet altijd rozengeur en maneschijn in Stoneybrook.
20% De stans
Nog voor er een woord voor bestond, waren de lezers van The Baby-Sitters Club al fanatieke fans die alle boeken verslonden, hun zakgeld spendeerden aan merchandise en boze brieven stuurden naar de uitgeverij van zodra er volgens hen iets niet helemaal klopte. Op het internet circuleren allerhande theorieën en fanfictie van volwassenen die de reeks maar niet kunnen loslaten.
De trivia
Een van de theorieën omtrent The Baby-Sitters Club die al het langst meegaat, is dat Kristy lesbisch zou zijn. Toen een portret van Ann M. Martin in Vulture terloops meegaf dat de schrijfster queer is, was dat voor velen dan ook de ultieme bevestiging. Wie weet, schept de reboot eindelijk duidelijkheid.
Martin identificeert zichzelf trouwens als een Mary Anne, blijkt uit datzelfde portret. Allicht had zij daar geen BuzzFeed-test voor nodig.
Bizar detail als u erover nadenkt: de boekenreeks liep veertien jaar, maar de hoofdpersonages blijven al die tijd halsstarrig dertien. En u vraagt zich af waarom millennials maar niet willen opgroeien?
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
