‘De lege glimlach van MrBeast jaagt me angst aan’

Tobias Cobbaert schrijft wekelijks over wat hem wakker houdt. Of net niet.

Ik maak geen geheim van mijn morbide fascinatie met MrBeast, de grootste youtuber aller tijden. Vorig jaar publiceerde ik al een artikel over zijn megalomane video’s, die aanvoelen als hyperkapitalistische koortsdromen. Er wordt met hallucinante hoeveelheden dollars gesmeten, waardoor elk waardebesef verdwijnt en mensen van vlees en bloed worden gereduceerd tot holle lichamen die dansen voor geld.

Ik schrijf deze column in de week waarin de finale van Beast Games, de tiendelige spelshow die MrBeast voor Amazon Prime maakte, uitkomt. Deze show is de overtreffende trap van alles waar MrBeast voor staat. Niet alleen wordt er met nog waanzinnigere bedragen gegoocheld, na negen afleveringen ken ik nog steeds de voornamen van de zes overgebleven deelnemers niet. Beast Games is fascinerend omdat MrBeast geen enkele interesse heeft in de levens en verhalen van de deelnemers, en dus ook geen moeite doet om de kijker een emotionele band met hen te laten vormen. Enkel het spektakel en het winstbejag doen ertoe.

Hoe meer content van MrBeast ik bekijk, hoe meer één detail mij de stuipen op het lijft begint te jagen: zijn glimlach. Zoals het een toegankelijke, adverteerbare influencer betaamt, doet hij moeite om in al zijn foto’s en video’s een brede glimlach tevoorschijn te toveren. Alleen vindt die glimlach enkel rond zijn mond plaats, zonder zich over de rest van zijn gezicht te verspreiden.

Onlangs plaatste MrBeast op zijn YouTubekanaal een video waarin hij honderd uur mocht doorbrengen in de piramides van Gizeh. Onder begeleiding van gespecialiseerde gidsen kreeg hij toegang tot afgesloten ruimtes waar bijna geen enkele levende persoon ooit is geweest. Op de promofoto’s poseert MrBeast met een brede glimlach voor het wereldwonder, maar in zijn ogen zie je de holle blik die al zijn foto’s kenmerkt. Alsof deze exclusieve kans hem helemaal niets doet. Hij wordt enkel enthousiast van de views die deze buitenkans hem zal opleveren, het eigenlijke bezoek is eerder een vervelend taakje dat nu eenmaal moet gebeuren.

Als je erop let, zie je de doodse blik van MrBeast op elke foto. Er bestaat geen enkele foto van hem en zijn verloofde waarop hij oprecht gelukkig lijkt. Tijdens zijn afspraakjes met mede-youtubers Logan Paul en KSI – zogezegd vrienden, maar vooral businesspartners – lijkt hij ook nooit oprecht te lachen. En ook wanneer hij in Beast Games of andere video’s met deelnemers spreekt, doet hij dat met zijn tanden ontbloot, maar zie je in zijn ogen dat de persoon voor hem geen waarde heeft.

Het houdt allemaal steek. Verschillende mensen hebben al opgemerkt dat MrBeast misschien het hoofdpersonage van zijn video’s is, maar nooit echt meningen of karaktertrekken lijkt te hebben. Zelf heeft hij al expliciet gezegd dat hij geen persoonlijkheid probeert te hebben. Eens je die wel hebt, zouden mensen je niet leuk kunnen vinden en stoppen met je video’s te bekijken, wat MrBeast als een beperking van de potentiële groei van zijn kanaal ziet.

Dat is waarom de lege glimlach van MrBeast me zoveel angst aanjaagt. In zijn holle ogen zie ik een man die alles opgegeven heeft voor winst. Hij is de succesvolste youtuber aller tijden, maar tegen welke prijs?