Wie is Mabel, de rijzende popster achter ‘Don’t Call Me Up’?

Mabel McVey is al op haar 23e de meest gestreamde Britse zangeres van het moment en wordt op sleeptouw genomen door Harry Styles en Khalid. En daar had ze niet eens de hulp van haar beroemde ouders voor nodig.

Popicoon Neneh Cherry is haar moeder, Massive Attack-producer Cameron McVey haar vader. Haar peter: Michael Stipe van R.E.M. Haar halfbroer: Marlon Roudette van Mattafix, die van de nillies-hit Big City Life. Zeggen dat Mabel McVey tot het artiestendom is voorbestemd, is een understatement.

Al was ze zich daar aanvankelijk niet van bewust. Als kind zag ze al het bekende volk dat langs de homestudio van vader McVey passeerde als ‘my dad’s annoying friends’. Toen All Saints over de vloer kwam, zat mini-Mabel voorovergebogen over haar legoblokken. Toen de Sugababes er opnamen, sliep ze door het hele proces heen. ‘Ik was een kind, wist ik veel wie die mensen waren’, lacht Mabel, inmiddels 23 en zelf een rijzende popster. ‘Met roem en zo was ik toen echt niet bezig. I was just enjoying life, you know.‘

Toch kroop Mabel al op vijfjarige leeftijd in haar pen, en een jaar later achter de piano. ‘Al zo lang als ik het me kan herinneren is er muziek aanwezig in mijn leven. Aanvankelijk luisterde ik naar wat mijn broer en zussen beluisterden. Die zijn allemaal geboren in de jaren tachtig, tijdens het gouden tijdperk van de r&b waren ze tieners. Ik werd dus al op heel jonge leeftijd blootgesteld aan Destiny’s Child en aanverwanten. Mijn eerste liedjes waren daarop geïnspireerd, maar ik maakte ze puur voor mezelf. Pas op mijn achttiende dacht ik voor het eerst: dit is wat ik het liefst doe, dus waarom maak ik er mijn beroep niet van?’

Tegen die tijd had Mabel al half de wereld gezien. Ze werd geboren in het Spaanse Málaga, groeide op in Londen, studeerde in Stockholm en woonde een tijdje in Frankrijk en New York. Tussendoor vergezelde ze haar ouders op hun internationale tournees – overal waar mama Neneh kookgerei ter beschikking had, nam ze haar kinderen mee naartoe. ‘Verhuizen, de wereld rondreizen: ik vond dat volkomen normaal’, vertelt Mabel. ‘Als kind stel je je daar geen vragen bij, hè. Hoe ouder ik werd, hoe meer ik begon te beseffen dat niet iedereen die luxe heeft. Dus ben ik er mijn ouders heel dankbaar voor, want nu ik zelf artiest ben, komen die ervaringen natuurlijk goed van pas. Ik kan me overal en altijd makkelijk aanpassen. Zoals op dit eigenste moment, nu ik in Seoel zit om promo te voeren voor mijn muziek. Alles staat tegenwoordig in het teken van mijn werk, ja.’

Het gaat dan ook heel hard voor Mabel, eigenlijk al sinds 2015. Toen liet ze zich voor het eerst opmerken in de clip van Shutdown, een song van grimerapper Skepta. ‘Die cameo was een geweldige kans’, zegt Mabel. ‘Ik was net van Stockholm naar Londen verhuisd en was klaar om me aan de wereld te presenteren. De vraag van Skepta kon dus op geen geschikter moment komen.’

Toen Mabel kort daarna haar debuutsingle, de traag verleidende r&b-track Know Me Better, op SoundCloud dropte, ging die meteen viraal. Schouderklopjes van Adele en Elton John, een platendeal bij de stal van Lana Del Rey en James Blake en een plekje op de shortlist van BBC’s Sound of 2016 waren haar deel. ‘Dat het zo snel zou ontploffen, had ik natuurlijk niet verwacht. Ik denk nooit na over de impact die mijn nummers zullen hebben. Ik máák ze gewoon, al de rest behoort niet tot mijn jobomschrijving. (lacht) Ten tijde van Know Me Better was ik nog druk aan het experimenteren. Hoe ik mijn stem moet gebruiken, hoe ik me op een podium moet gedragen, hoe ik de verhalen die ik wil vertellen het best verteld krijg: dat was ik nog allemaal aan het uitzoeken.’

Twee jaar later volgde Finders Keepers, ‘een nummer dat ik in een halfuur heb geschreven, net voor ik moest vertrekken naar de turnles’. Het zou een sleutelsong blijken, waarop Mabel voor het eerst klonk zoals ze daarna is blijven klinken: dansbaar en mainstream à la Dua Lipa, maar dan met scheutjes nineties-r&b en afrobeat.

Gewezen One Direction-lid Harry Styles lustte er wel pap van en nodigde haar in 2018 uit op zijn Europese arenatour. ‘Dat was mijn échte eerste keer on the road’, aldus Mabel. ‘We speelden elke avond voor vijftien- tot achttienduizend mensen, ongelofelijk. Op het einde van het laatste concert heeft Harry me bedankt door een taart in mijn gezicht te gooien. De slotsong heb ik met slagroom in mijn ogen gezongen, maar the show must go on! Jammer dat ik hem sindsdien niet meer gezien heb, want ik moet hem nog terugpakken.’ (lacht)

Later dit jaar trekt Mabel er met alweer een andere popster op uit, de Amerikaan Khalid. Mét een volwaardig debuutalbum onder de arm, want op 2 augustus ligt High Expectations in de rekken. Dat die plaat een hit wordt, betwijfelt niemand. Eerste single Don’t Call Me Up heeft immers al ruim 300 miljoen Spotify-plays te pakken, wat haar totaal op meer dan een miljard streams brengt en van Mabel momenteel de meest beluisterde Britse vrouw op Spotify maakt.

Of ze haar dochter op de een of andere manier probeert te behoeden voor de gevaren van megasucces op jonge leeftijd, vroegen we Neneh Cherry vorig jaar. ‘Beschermen? Tegen wat?’ antwoordde ze. ‘Ja, ik kan mijn eigen bonen doppen’, zegt Mabel droogjes wanneer we haar die uitspraak voorleggen. ‘Er is een tijd geweest dat ik bang was dat mensen me niet ernstig zouden nemen omdat ik ‘de dochter van’ ben. Nu ben ik zelfzeker genoeg om te weten: ik hoef niet beschermd te worden, ik ga mijn eigen weg. Zij zijn wie zij zijn, ik ben wie ik ben.’