Wie is Jonny Polonsky, en waarom haalt Otto-Jan Ham hem naar België?

Ontdekt door Black Francis van Pixies, geprezen door Jeff Buckley, te horen op platen van Johnny Cash en de volgende dagen maar liefst zes keer in België te zien: er zijn genoeg redenen om Jonny Polonsky te willen kennen. En o ja, Otto-Jan Ham draait een documentaire over hem.

Vrijdag een concert in Brugge. Zaterdag in Maaseik. Vervolgens nog naar Antwerpen, Amsterdam, Gent, Sint-Niklaas en Leuven. Het zijn met andere woorden drukke tijden voor de Amerikaanse gitarist Jonny Polonsky. Polonwie, denkt u? Dat mag u denken. Pitchfork, de meest invloedrijke muzieksite in de westerse wereld, heeft nog nooit van de man uit Chicago gehoord. Zelfs tussen de miljoenen artikelen van GoPress, het Belgische persarchief dat kranten- en tijdschriftenstukken bijhoudt sinds 1988, vonden we niet meer dan één tekstje over hem. Blijkbaar speelde hij ooit mee op een album van de Belgisch-Zwitserse actrice Stéphanie Blanchoud. Weet u dat ook weer.

Maar hoe dieper je in de voor anekdotes en heldenverhalen gevoelige hoekjes van het internet duikt, hoe meer Polonsky’s leven en vooral zijn vriendenkring beginnen te fascineren. De rocker brak door toen hij met een telefoonboek in de aanslag gewoon muzikanten begon op te bellen met de vraag of ze eens wilden luisteren naar zijn cassettes, die namen droegen als Blow it Out Yer Ass! and I Like Porn. Niemand minder dan Marc Ribot, gitarist van onder anderen Tom Waits, stelde Polonsky voor aan John Zorn. Die nodigde Polonsky dan weer uit voor een show in de CBGB, de New Yorkse club waar bands als Ramones, Blondie en Talking Heads hun eerste stappen hebben gezet. Later zou een van de aanwezigen over die bewuste show zeggen: ‘Hij doet het met een ziel. Je kan het verschil horen tussen iemand die gewoon van The Beatles steelt of iemand zoals hij.’ De naam van die fan? Jeff Buckley.

Later raakte Polonsky bevriend met Reeves Gabriels, de gitarist van David Bowies zijproject Tin Machine, en vroeg aan hem of hij eens een tape wilde doorsturen naar zijn goede vriend Black Francis. De zanger van Pixies werd Polonsky’s goede vriend en zei over hem: ‘This guy was born to be a rock star and he makes the music to back it up.’ Francis producete bovendien zijn demo, die Polonsky dan weer een platencontract opleverde bij American Recordings, het label van producer Rick Rubin. Die u dan weer kent van zijn werk met Kanye West, Adele, Kate Tempest, Red Hot Chili Peppers en andere Metallica’s.

Nog meer grote namen? Op eenvoudig verzoek, meneer. Met Brad Wilk en Tim Commerford van Rage Against The Machine speelde Polonsky in Big Noise. Met James Maynard Keenan van Tool zat hij in Puscifer. Voor Neil Diamond, Johnny Cash, Donovan en Minnie Driver – als in: Minnie ‘Good Will Hunting‘ Driver – speelde hij studio-albums in. Op het viaduct van de rock leiden er met andere woorden nogal wat wegen naar Jonny Polonsky.

Dat u nu zelf kunt gaan bekijken of Polonsky meer is dan zijn adressenboek, hebt u te danken aan presentator Otto-Jan Ham, allang fan van de Amerikaanse gitarist. Hij regelde alle concerten en voorziet zijn idool zo’n anderhalve week van kost en inwoon. ‘ Op het eerste gehoor maakt hij vrij eenvoudige, uplifting vierakkoordenrock, maar zijn nummers zitten erg clever in elkaar’, vertelt Ham. ‘Het is bovendien een grappige man, die zichzelf niet al te serieus neemt. Zijn debuutplaat, Hi My Name is Jonny, is een van mijn favoriete albums aller tijden. Luister daar eens naar en neem er meteen zijn laatste single The Weeping Souls bij, dan heb je een goed idee van wat de man kan.’

Ham werkt daarnaast aan een documentaire over Jonny Polonsky. Wat daar op termijn mee zal gebeuren, weet de presentator van onder meer Brain Man en De Campus Cup nog niet. ‘Het belangrijkste is nu dat die gast hier een paar goeie shows kan spelen die mooi in beeld worden gebracht. Het gaat nu voornamelijk om hem. Daarna zien we wel verder.’