Waarom fans van Kate Bush fandagen houden in de Efteling
Deze maand precies veertig jaar oud: de Kate Bush Efteling tv-special, waarvan u zich op dit eigenste moment aan het afvragen bent waarom u er nog nooit van hebt gehoord.
12 mei 1978: de Efteling heeft met het Spookslot net een nieuwe en peperdure attractie klaar. Omdat ze wat reclame kunnen gebruiken voor hun publiekstrekker, werken ze samen met een veelbelovende negentienjarige zangeres die net haar debuutalbum uit heeft: Kate Bush. Voor het Spookslot, voor de Indische Waterlelies en in de roei-en-kanovijver brengt Bush zes nummers uit The Kick Inside, inclusief Wuthering Heights, als een soort muzikaal fantasia . Goed voor een twintig minuten durende tv-special bij de Tros – en een van de meest bevreemdende promofilmpjes ooit.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Voor de geïnteresseerden: de video is integraal te bekijken op YouTube, alwaar de Efteling-special ondertussen een tweede leven is gaan leiden. In het bijzonder bij Kate Bush-fans, die de special als een cultklassieker beschouwen en vereren. Om u een idee te geven: nog altijd organiseren Bush-fans hun eigen fandagen in de Efteling.
De man achter de special is Rien van Wijk. De intussen 78-jarige tv-legende geniet vooral roem als de geestelijke vader van Toppop, het al even legendarische muziekprogramma van de Avro dat wereldsterren als Queen en David Bowie mocht ontvangen. Hij was het die de special bedacht, produceerde en regisseerde. Als we hem bellen, verslikt hij zich bijna in zijn thee. ‘Is dat al zo lang geleden?’
Hoe is Kate Bush ooit in de Efteling terechtgekomen?
Rien van Wijk: Ik was zwaar onder de indruk van The Kick Inside. Zeker Wuthering Heights viel op tussen alle andere radiohits. Ik maakte toen wel vaker muziekspecials, onder andere over Black Sabbath en Golden Earring, dus contacteerde ik gewoon haar platenmaatschappij. Zo makkelijk ging dat vroeger. Ik zag meteen de Efteling voor me als locatie. Het mystieke paste perfect bij haar muziek. En het toeval wilde dat er net een nieuw spookhuis zou opengaan. Het ideale excuus.
Waren ze bij de Efteling ook meteen mee?
Van Wijk: O ja, ze waren heerlijk om mee samen te werken. De directie heeft haar nadien zelfs een bloedkoralen halssnoer cadeau gedaan, zo eentje dat de oude vrouwtjes in Zeeland toen vaak droegen. Zeker Ton van de Ven, de intussen overleden creatief directeur van het park en de ontwerper van het Spookslot, was een heel talentvolle man. Enorm behulpzaam ook. Hij heeft ook de grafzerk van Kate gemaakt.
Excuseer?
Van Wijk: De grafzerk met de naam ‘Kate Bush’ op, waarmee de special begint. (sinds 2007 naar verluidt terug te vinden in de catacomben van de Efteling, nvdr.) Op het einde van het programma zie je Kate wegdobberen in een soort drijvende doodskist, dus ik vond een grafzerk wel passen. Zij vond het ook een leuk idee.
Ze was nochtans springlevend ten tijde van de opnames. Amper negentien jaar was ze. Merkte je daar iets van?
Van Wijk: Ze was een lief klein meisje, een kind bijna. Maar wanneer de camera begon te draaien veranderde ze in een volwassen vrouw. Ze had bakken uitstraling, toen al. Echt een uitzonderlijk talent. En vooral: ze was enorm professioneel. Niets was haar te veel. Nochtans waren bepaalde scènes geen sinecure.
We luisteren.
Van Wijk: Er stonden een paar rare ideeën in mijn script waarvan ik op voorhand dacht: dat gaat ze niet willen doen. Maar ze deed alles wat ik haar vroeg, zonder zeuren. Ik herinner me een moment waarop het hoofd van Kate in de glazen bol van de Oosterse Geest verschijnt. Om daar te raken moest ze door een spleet van veertig centimeter kruipen. Ze stond daar in een heel erg krappe ruimte, met ook nog eens een lamp op haar gericht. In die tijd waren dat nog mastodonten die heel heet werden. Dat moet enorm eng zijn geweest. Ik denk niet dat je eender welke hedendaagse artiest zo gek krijgt.
Bush staat bekend als een controlefreak wat haar carrière betreft. Wie had de touwtjes in handen?
Van Wijk: De regie was mijn ding. Kate was helemaal mee met mijn ideeën en vertrouwde me voor de volle honderd procent. Maar de typerende choreografieën had ze natuurlijk zelf bedacht. Ongelofelijk hoe goed ze daarin was. Wanneer we van camerastandpunt veranderden, deed ze exact hetzelfde als bij de eerste take. Heel fijn werken, zeker als je weet hoe duur film toen was.
Heb je daarna nog contact met haar gehad?
Van Wijk: Goh, neen. Ik ben haar carrière blijven volgen en ze is een paar keer op Toppop geweest, maar daar trad de ene artiest na de andere op en was er geen tijd om te kletsen. Ik heb wel veel reacties gekregen op de special. De fanclub uit Engeland heeft me er zelfs persoonlijk mee gefeliciteerd. En ik zet haar plaat nog wel eens op. Al hou ik eigenlijk meer van jazzmuziek.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier