Tomorrowland tussen hipsters en bodybuilders: ‘Naar wie staan we hier nu eigenlijk te kijken?’

Steve Aoki @ Tomorrowland © Wouter Van Vaerenbergh

Breedgeschouderde bodybuilders flaneren op Tomorrowland tussen frêle hippe vogels. Alle subgenres binnen de dansmuziek hebben hier hun plaats. ‘Alles komt samen, behalve mensen in een ruitjeshemd.’

Naar wat staan wij hier eigenlijk te kijken?’, vraagt Thomas zich af. Als Oost-Vlaming heeft hij een uitgesproken kijk op hoe de dansmuziek de voorbije jaren is geëvolueerd. Hij bekijkt het festival dan ook met een kritische blik. ‘Ik voel mij vervuild door die muziek. Het is precies alsof ik botsauto’s aan het uitkakken ben.’ De rest van de massa voor het hoofdpodium waar W&W aan zijn set bezig is, zal het worst wezen.

‘Allez, wat is me dat nu, om de 45 seconden een ander numer. Dat is hier eigenlijk een danscafé, maar dan veel psychedelischer’, geeft hij toe.

Psychedelisch is het ook bij David Guetta. De Fransman begroet het publiek als oude vrienden, terwijl achter zijn rug watervallen, tovenaars en vlammenwerpers ontploffen in alle kleuren van de regenboog. Guetta is nog altijd de koning van de EDM, het genre met zijn kenmerkende grote, toeterende beats dat samen met het festival de wereld heeft veroverd.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Show, spektakel, vuurwerk, en om de paar minuten de oproep om je handen te laten zien. Het publiek lust er duidelijk pap van. De natuurlijke glooiing van het terrein geeft het spektakel de allure van een Romeins amfitheater. ‘Amazing. Amazing’, zucht een Amerikaans koppel dat tedere romantiek vindt in deze bulderende chaos van licht en geluid.

Nickelback

Niet veel later is het de beurt aan Avicii. De Zweedse succesproducer torst een twijfelachtige reputatie mee. Zijn radiohits zijn meezingers, maar live worden ze vaak onherkenbaar herwerkt. ‘Avicii mag dan de Nickelback van de EDM zijn, EDM blijft natuurlijk ook de Nickelback van de dansmuziek’, besluit Thomas voor hij andere oorden opzoekt.

Want behalve het hoofdpodium zijn er natuurlijk nog een dozijn andere podia. Op de stage die gehost wordt door Café d’Anvers staan The Martinez Brothers. Met hun Balearische beats vertellen ze een ander verhaal dan de fragmentarische feestsets.

Ook de beats van Carl Cox zijn meer afgestemd op het nachtleven van Ibiza. Muzikaal is zijn set het hoogtepunt van de avond. De lasershow die zijn beats vergezelt, is ronduit verbluffend.

Carl Cox #held #tml15

A photo posted by @jherregods on

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Nog een ander verhaal is het op de Qult-stage, waar de beats uit ruw beton zijn opgetrokken. Ook de harde stijlen zijn springlevend. Mocht u zich afvragen of er de dag vandaag nog gehakt of gejumpt wordt? Jazeker.

Hoe harder de beats, hoe minder kleren

De vestimentaire verschillen voor de verschillende podia zijn opvallend. Hoe harder de beats, hoe minder kleren, lijkt wel het devies. Grofweg gesteld: opgepompte spierbundels gaan hand in hand met siliconenborsten.

Dag 1
Dag 1© Wouter Van Vaerenbergh

Daartegenover staan magere mannen met snorren en iets te korte broeken, geflankeerd door dames met kunstig gerafelde hippie-kleren. ‘De people of Tomorrow, ze zijn er in soorten’, vat Charline het samen. ‘Wie echt edgy wil zijn, komt gewoon in een jeans of effen t-shirt.’

Maar de echte durvers zijn toch de mannen in een witte linnen broek en met een blazer. Voor Tomorrowland zijn de VIP-arrangementen voor bedrijven een mooie bron van inkomsten. Maar hun outfit verraadt dat het voor sommige van dergelijke zakenrelaties is de eerste keer is op een festival.

‘Je haalt ze er zo uit’, vindt Charline. ‘Je herkent ze aan hun ruitjeshemd en de bange blik in hun ogen. Voor hen is het toch moeilijk om anoniem op te gaan in de massa.’

Al is ook dat relatief: met de invallende duisternis worden de vestimentaire verschillen minder zichtbaar. Boven België pakken zich dikke wolken samen. Dag twee belooft een pak natter te worden, met sprookjesachtig schijtweer.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content