Tomorrowland: raven in de regen en plassen op tafel

De camping mag vannacht dan wel uitgeregend zijn, echte People of Tomorrow voelen geen nattigheid. De druppels verdampen nog voor ze de kans hebben op de bezwete lichamen neer te dalen. Ok, dat is licht overdreven, maar dat is het gevoel dat overheerst als mensen in alle talen hun ontkenning van het hemelwater uitschreeuwen.

Dat moment waarop je op een kletsnatte bank in je ski-jas halfrauwe aardappelsalade in je wezen zit te duwen terwijl je net als de rest van België in de Ikea had kunnen zitten. It ìs a dirty job, maar bedenk dat het leeuwendeel van de festivalaanwezigen hier vrijwillig aanwezig is. Op zaterdag kregen de People of Tomorrow allesbehalve het weer van Yesterday, maar ze bewezen eens te meer dat de liefde voor muziek door de wind, door de regen, dwars door alles heen knalt.

Great clouds roll over the hills

Bringing darkness from above

But if you close your eyes,

Does it almost feel like

Nothing changed at all.

Niet dat ze er zodanig veel van lijken te voelen, het publiek dat zich nog steeds graag uitdost in cropped tops, hotpants, verentooi (en voor de meisjes hetzelfde.) Het lijkt wel alsof burgerlijke begrippen als tijd, ruimte en temperatuur geen vat hebben op het vacuüm der madness. De échte party animal laat zich voortbewegen door de stroom van de massa, de chronometer van de beat en kijkt naar lasers om het noorden niet kwijt te geraken. Of misschien net wél.

Bekijk hier de foto’s en zie zelf hoe loos er wordt gegaan

Parels voor de zwijnen

Vindingrijk zijn ze ook, die feestbeesten. Wanneer ze niet bezig zijn met onzichtbare kersen te plukken, vegen ze de kletsnatte tafels schoon om het regenwater in hun flesjes op te vangen. Bear Grylls is er niets tegen en je vraagt je af of de jongens even kwistig zijn omgesprongen met hun zelfrespect als met hun pearls. “Gavin, you disgusting little pig, it’s the same thing as drinking out of the toilet!” Geen idee in welk land ze doorgaans op tafel pissen, maar ze spreken er in ieder geval wel Engels.

Wij hebben dan weer ons eigen voordeel van de regenval gevonden zonder ons daarvoor als een uitgedroogde aap te gedragen: omdat er op het terrein meer ruimte is om te dansen, loop je minder risico dat iemand je selfiesticks in de wielen steekt.

Na de helse buien aan het begin van de tweede dag is de vallei voor de Main Stage nog relatief dun bevolkt, maar de aanwezigen die er zijn, staan te dansen alsof het allemaal niets kost. Dat doen ze op de tonen van Deorro, een producer die bijna niemand blijkt te kennen, maar die we hier daarom graag eens namedroppen. Bonus: hij heeft vandaag -afgezien van tracks van allemaal andere artiesten- ook een nieuw nummer gespeeld!

Playing a brand new song from my album to close it out today, I hope the audience enjoys it !

— (@Deorro) 25 juli 2015

Neus in de wind

Wat dierlijke instincten betreft is geur misschien nog wel het sterkst aanwezig: er wordt namelijk heel wat afgesnoven op de weide. Wanneer je niet met je neus in de oksels van je fistpumpende buur wordt geduwd of die bedenkelijke kebab aan de snuffeltest onderwerpt krijg je immers de rookmachine in je gezicht geblazen. “Oh My God alles is hier beter”, kirt een blondine terwijl ze enthousiast de walmen in haar gezicht wappert. “Het RUIKT hier zelfs beter!” In Nederland hebben ze vast nog niet gehoord van de sponsordeal die de Organisatie van Morgen met TommyGirl heeft afgesloten.

The rain aint stopin us ? @tomorrowland. Incredible experience to open the main ?lets dance pic.twitter.com/HfrNeuXvf7

— Martin Solveig (@martinsolveig) July 25, 2015

Dat zijn wel heel veel dierenverwijzingen in één stuk. En Martin Garrix moet nog komen.