Tommy Cash, de meest opvallende rapper uit Estland en een zelfverklaarde ‘Kanye East’, putte het publiek van de Botanique uit met hardstylebeats en een knipoog naar Enya.
Vanuit het verre Estland kwam Tommy Cash het Brusselse podium van de Botanique onveilig maken. Hij noemt zichzelf Kanye East, maakte furore met bevreemdende videoclips en werd in muzikale kringen de posterboy van de Oost-Europese rapscene. Aanvankelijk werd hij nog weggezet als een internetlolligheid, maar zijn aanhoudende succes maakt steeds duidelijker dat Tommy here to stay is.
Dankzij zijn karakteristieke stijl werd hij ook al door verschillende medeartiesten uit diverse genres opgepikt. Zo verzorgde hij de raps op het stampende Who van Modeselektor en is hij goed bevriend met de Russische lolbroeken van Little Big. Zijn interessantste crossovers zijn echter wanneer hij zijn extravagante energie naar het hyperpopwereldje brengt. Hij deed al meerdere verses op Charli XCX-nummers, en ook over beats van Danny L Harle, A.G. Cook en 100 Gecs kon je zijn nasale stemmetje al horen.
Kermisbeats
Net als voorgenoemde popvernieuwers heeft Tommy Cash een voorkeur voor stuiterende kermisbeats. Dat werd al snel duidelijk toen hij het podium opkwam op de tonen van X-Ray, meteen een uitbundig hoogtepunt uit zijn oeuvre. Van melige hardstylebeats tot een streepje hardbass die naar zijn Oost-Europese roots verwees, Tommy veranderde het publiek vanaf de eerste minuut in een kolkende mensenmassa. Met het daaropvolgende Heartbass knipoogde hij andermaal naar het favoriete Oost-Europese microgenre van het internet.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Zelf was Tommy niet uitgedost zoals je misschien zou verwachten, in een zwarte tracksuit met witte Adidasstreepjes, maar in een rokje dat op een Schotse kilt leek en een jasje met stoere bontkraag. Hij evenaarde de energie van zijn chirofuifbeats niet, maar koos voor een eerder blasé performance. Hij liet de nummers voor zich spreken, en had met zijn gemillimeterde snorretje genoeg charisma om daarmee weg te komen. Zijn belangrijkste showelement waren zijn geprojecteerde visuals, die oogden alsof hij een uur voor de show zoveel mogelijk grappige plaatjes op Tumblr en 4chan had verzameld en in een Powerpoint gestoken. We zagen onder andere Scooby-Doofiguurtjes die wiet rookten, de prehistorische Youtuber Boxxy en het Mariopersonage Daisy met een uitvergrote derrière.
Van Slipknot naar Enya
En zo vuurde hij de ene banger na de andere op het uitbundige publiek. Als intens hoogtepunten noteren we zijn happy hardcore-remix van 100 Gecs’ xXXi_wud_nvrstøp_ÜXXx en afsluiter Baba Yaga, twee samensmeltingen van razendsnelle bassen en excentrieke raps. Ook de ingelaste rustpauzes, met tragere nummers als Sdubid en Pussy Money Weed (we hebben nooit beweerd dat we voor de diepgang kwamen) bevatten genoeg branie om het publiek op lager tempo te laten rondspringen.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Wie even een adempauze nam en op de muzikale basis lette, merkte echter op dat Tommy’s invloeden verrassend uiteenlopend zijn. Naast de reeds genoemde hardstylebeats en hyperpopmomentjes, liet hij meermaals horen ook door trap en drill beïnvloed te zijn. Op Siri hoorden we dan weer het angstaanjagende melodietje van Slipknots Tattered and Torn tot ronkende griezelrap vervormd worden. De grootste verrassing was ProSuperStar, een nummer dat Enya’s Who Can Say als fundamenten gebruikt – en uiteraard weer ontspoort tot beukende hardcore.
Fijnzinnig was de show niet, maar we zagen een performer die de excentriciteit van zijn werk naar waarde schatte. Zonder al te veel moeite te moeten doen wist hij bijna anderhalf uur lang het publiek te entertainen met zijn Oost-Europese chirofuif. Meer moet het soms niet zijn.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
