The Stranglers op z’n akoestisch

Op 1 mei geeft het Roots & Roses festival er weer een lap op. Vette naam op de affiche? The Stranglers. De punkband zal in Lessen een semi-akoestische setlist brengen, een unicum op het Europese vasteland, weggelegd voor Roots & Roses.

Op 1 mei geeft het Roots & Roses festival in Lessen er weer een lap op. Vette naam op de affiche? The Stranglers. De Britse punkband, bekend van hits zoals ‘Golden Brown’ en ‘No More Heroes’, kruipt al bijna veertig jaar op het podium, maar geeft nog steeds het beste van zichzelf. De band zal in Lessen een semi-akoestische setlist brengen, een unicum op het Europese vasteland, weggelegd voor Roots & Roses.

Jean-Jacques Burnel, de bassist en beter bekend als JJ, is een geval apart. De man spreekt vlot frans, heeft een zwarte gordel in karate en wist me al snel te complimenteren om mijn Vlaams accent. In augustus vorig jaar scheurde de bassist tijdens een training een ligament in de knie. Hij liet eerst nog lekker zeven maand voorbijgaan en werkte nog een hele tournee af met The Stranglers, vooraleer hij zich begin deze maand liet opereren.

Gewapend met een stel krukken en immer optimistisch, gaat hij de zomer en een nieuwe reeks concerten tegemoet. “Hi, wat kan ik voor je doen?” Een babbel met Burnel.

Hoe gaat het met je knie?

(lacht) Elke dag een beetje beter, dank je wel! Maar die operatie was wat anders. Ze hebben een stukje uit mijn hamstring geknipt en dat dan in mijn knie genaaid. Niet mooi.

Lijkt vrij pijnlijk.

Inderdaad, fucking painful! Maar ik ben aan de betere hand. Gelukkig heeft Roots & Roses ons gevraagd om een stuk van het concert akoestisch te brengen. We hebben de gewoonte om dat al zittend te doen, dus dat is goed nieuws. Anders zien ze mij daar de hele tijd op krukken staan.

In 2007 gaven jullie al eens een akoestisch optreden in Brugge, en jullie hebben dat nadien gereleased. Waarom net dat optreden?

We nemen eigenlijk al onze concerten op, vooral dan voor onszelf. Maar die avond was zo speciaal, magisch zelfs. De venue was prachtig en het publiek gaf zich volledig. Soms beleef je als band een magisch moment dat je maar één keer zal meemaken. Een unieke ervaring als deze moesten we gewoon kunnen delen met de fans.

Vanwaar het idee om plots voor akoestische optredens te kiezen?

We zijn daar al een tien à twaalf jaar geleden mee begonnen. Zo laten we wat ander materiaal zien. Nummers die melodischer zijn dan wat mensen gewoon zijn van The Stranglers. Een akoestische set werpt een ander licht op onze nummers, en als groep treden we zo wat uit onze comfort zone.

Is het niet moeilijker om het publiek mee te krijgen tijdens een akoestisch optreden?

Dat is op zo’n moment niet belangrijk. Je wil niet echt dat het publiek aan het vechten gaat, hé. De vibe is gewoon anders. Je kiest er dan ook de juiste plaats en het juiste moment voor uit.

Deze zomer zijn The Stranglers te zien op de BBC Proms, inclusief orkest. Hoe bereidt de groep zich daar op voor?

No fucking idea! Maar daarom vind ik het net zo opwindend. We zijn al bijna veertig jaar bezig en toch vinden we steeds nieuwe dingen om uit te proberen. Dat is ook zo tof aan onze band, The Stranglers zijn altijd al vrij experimenteel geweest.

Eerst trekken jullie nog voor een tijdje naar de VS. Hoe voelt het om na al die jaren nog steeds te kunnen toeren?

Super natuurlijk, maar we zijn er dan ook heel goed in. Toeren is het beste wat ik kan met kleren aan mijn lijf! Neen, maar het lijkt steeds beter te gaan naarmate ik ouder word. Weet je dat het al vijftien jaar geleden is dat we nog op een Amerikaans podium hebben gestaan? Sommige optredens waren al na drie minuten uitverkocht, dat is fenomenaal. Ik was zelf verrast. Ik dacht dat mensen ons al stilaan begonnen te vergeten, maar dat blijkt niet het geval.

Denk je tegen dan terug te kunnen springen op het podium?

(lacht) Ik betwijfel het. Gewoon blijven staan moet wel lukken. Die blessure liep ik al vorig jaar in augustus op, maar we hebben zo’n hectisch jaar achter de rug dat ik simpelweg de tijd niet had om te herstellen. We hadden het zo druk, belachelijk gewoon.

(JH)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content