The Rolling Stones op dvd: Rauw en ongepolijst

Zou ‘Ladies And Gentlemen’ waarlijk de beste concertfilm aller tijden kunnen zijn?

The Rolling Stones ****

Ladies And Gentlemen Rock

Eagle Rock Entertainment

Zou dit waarlijk de beste concertfilm aller tijden kunnen zijn? Jazeker, het is een impulsieve, ietwat dwaze en vooral intellectueel oneerlijke gedachte – één die bovendien voorbijgaat aan het bestaan van pakweg Stop Making Sense, The Last Waltz of, oh ja, Gimme Shelter – maar dat ze tijdens Ladies And Gentlemen niettemin een paar keer door je hoofd flitst, zegt veel over het stijgende enthousiasme dat je bij deze film bekruipt.

Het zal wel aan de endorfines liggen die The Rolling Stones anno ’72 nog bij je konden losmaken. Aan de übercool die Keith Richards haast nonchalant staat uit te ademen. Aan de smetloze setlist wellicht ook, een officieuze best-of die aftrapt met Brown Sugar en je via Happy, Midnight Rambler en You Can’t Always Get What You Want moe, maar tevreden aflevert bij Jumpin Jack Flash en Street Fighting Man.

Ladies And Gentlemen is nochtans een ontzettend gewone concertfilm. Geen extravagante lichtshow, geen illustere special guests, zelfs geen infame incidenten zoals we die kennen van Gimme Shelter. De Stones worden niet flitsend in beeld gebracht en de film doet zelfs ietwat onderbelicht en een tikje claustrofobisch aan. Wel krijgen we een rauw en ongepolijst beeld van The Rolling Stones voorgeschoteld, zoals die zich nog relatief ongedwongen op een podium lieten betrappen tijdens hun Noord-Amerikaanse tournee ter promotie van Exile On Main Street.

Van het originele concept van de film – gesneden op maat van cinemazalen, inclusief zogenaamde ‘quadrasound’ – schiet op deze eerste fysieke release niet veel over, maar op deze puik geremasterde versie krijgen we daar wel enkele leuke extra’s voor in de plaats. Beelden van toerrepetities, een wat stuntelig, maar aandoenlijk interview met Mick Jagger in The Old Grey Whistle Test en een terugblik anno 2010, waarin we helaas wel de stem van Keef missen. Maar hey, you can’t always get what you want.

Vincent Byloo

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content