Na vier jaar houdt Soldier’s Heart het voor bekeken. Zangeres Sylvie Kreusch legt aan Knack Focus uit waarom.
Let it all end, heet de jongste single van Soldier’s Heart, die vorige maand de ether in ging. Geen toeval, zo blijkt nu, want de Nieuwe Lichting-winnaar van 2013 maakte afgelopen week bekend er na vier jaar mee op te houden.
‘Ik heb besloten dat ik een andere creatieve weg wil inslaan, me in een andere stijl wil verdiepen’, zegt frontvrouw Sylvie Kreusch, die u ook kent als het lief van Balthazar-zanger Maarten Devoldere en de tweede stem bij diens soloproject Warhaus.
Het was een pijnlijke beslissing, maar de mannen begrepen me. We zijn nadien samen gaan zuipen.
Die ‘andere stijl’ kon je niet bij Soldier’s Heart botvieren?
SYLVIE KREUSCH: Op dat punt kwamen we niet echt overeen. Soldier’s Heart was heel sterk in zijn genre, in elektropop. Maar wat ik nu voor ogen heb, is een geheel ander concept. Ik wil niemand verplichten daarin mee te gaan.
Hoe werd er binnen de band gereageerd op je beslissing?
KREUSCH: Het was pijnlijk, maar de mannen begrepen het wel. Ruzie hebben we nooit gehad. In tegendeel zelfs: na dat gesprek zijn we meteen samen gaan zuipen. En dat zal zeker niet de laatste keer geweest zijn. Ik mis hen nu al.
En viel het bij de entourage in goede aarde?
KREUSCH: Die reageerde vol ongeloof. Iedereen had ons graag willen zien verdergaan. Óók Maarten, trouwens. Hij was er echt kapot van. De platenfirma en het management zijn wel op zulke dingen voorbereid, denk ik. Het gebeurt vaker dat er iemand uit een band stapt. Jammer dat het nu uitgerekend de zangeres is, natuurlijk. Dan valt de hele groep uit elkaar. Daar voel ik me wel schuldig over.
Het is opmerkelijk dat jullie er al na amper één full album, Night by Night (2016), de brui aan geven.
KREUSCH: Misschien, maar je moet weten dat ik met Laurens (Mariën, toetsenist, nvdr.) en Benjamin (Cools, drummer, nvdr.) wel al van jongs af aan samenspeelde. En ik ben niet meer dezelfde persoon als toen. Het is als een relatie beginnen wanneer je vijftien of zestien bent, en die na enkele jaren beëindigen omdat je simpelweg een ander mens geworden bent en andere dingen wilt in het leven. We hadden perfect nog een tweede plaat kunnen maken, kunnen verderdoen zoals we bezig waren. Maar ik denk niet dat dat slim zou zijn geweest. Het had tot frustraties of onnodige ruzies kunnen leiden. Dat wilde ik vermijden, want ik ben trots op alles wat we met Soldier’s Heart geleerd, gedaan én bereikt hebben.
Op welke verwezenlijking in het bijzonder?
KREUSCH: Vooral op de beginperiode. We waren nog maar een jaar bezig toen we De Nieuwe Lichting wonnen. En dan scoorden we een hit met African Fire, zonder goed en wel door te hebben dat het een goeie song was. (lacht) Dat nummer kwam echt vanuit ons hart. We hebben het niet gemaakt om een bepaald succes na te streven. Die erkenning was natuurlijk wel mooi meegenomen. De Europese tournee, de shows in New York en Japan: alles wat eruit voortgevloeid is, was geweldig. Zoiets is niet om het even welke band gegund, dat besef ik maar al te goed.
Een toekomst zonder Soldier’s Heart, hoe zal die eruit zien?
KREUSCH: Een nieuwe band beginnen, ga ik zeker niet doen. Er is geen enkele groep die beter zou zijn dan Soldier’s Heart. Die gasten hebben ongelooflijk veel talent. Als het van mij afhangt, zal ik zeker nog met hen samenwerken. Maar dan wel op een andere manier. Ik ben nu vlijtig in mijn eentje aan het schrijven. Maar een heel concreet plan heb ik nog niet. Of tenminste: daar kan ik nog niet veel over zeggen. Je gaat solo, dus? KREUSCH: Zoiets, ja.
Hoe gaat dat klinken?
KREUSCH: Eerlijk: naar elektronische muziek heb ik eigenlijk nooit veel geluisterd. Het is dus wel grappig dat Soldier’s Heart uitgerekend een elektronische groep was. Maar nu wil ik dus iets gaan doen met het soort muziek waar ik al sinds mijn zestiende naar luister.
Naar welk soort muziek luister jij al sinds je zestiende?
KREUSCH: (lacht) Te veel invloeden ga ik niet prijsgeven. Laat ons zeggen dat ik verzot ben op veel opzwepende dingen uit de sixties en seventies. Veel girl power. En meer filmische muziek.
We treden nog een laatste keer op, dat zal met een dubbel gevoel zijn. We vieren feest, maar de volgende dag is het gedaan.
Filmisch à la Warhaus, die andere groep waar je veel mee aan het toeren bent geweest?
KREUSCH: Warhaus heeft me heel erg geïnspireerd, dat zeker. Het was zalig om een keer met andere mensen samen te werken, iets wat ik als solo-artieste nog vaker zal kunnen doen. Maar mijn eigen muziek zal zeker geen kopie van Warhaus worden, nee.
Eerst is er nog het slotconcert van Soldier’s Heart, op 21 december in de Gentse Democrazy. Met wat voor gevoel leef je naar die avond toe?
KREUSCH: Dat gaat zeer doen, dat weet ik nu al. Hopelijk zal ik er toch ook van kunnen genieten, zonder al te veel stress. Ik zal alleszins met een dubbel gevoel op dat podium staan. Want we vieren dan wel feest, de volgende dag is het gedaan met Soldier’s Heart.
Soldier’s Heart speelt op 21/12 een afscheidsconcert in Democrazy, Gent. Alle info: democrazy.be.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
