De saxofonist van Los Lobos heeft het in afwachting van hun concert in OLT Rivierenhof over een latin kerstalbum, activisme en dEUS: ‘Ik wil erg graag hun volgende album producen.’
Het was alweer geleden van Blues Peer 2014 dat Los Lobos nog eens in ons land te zien waren, maar zondag is het zover: het Openluchttheater Rivierenhof in Deurne rolt de rode loper uit voor de beste rootsband ter wereld. Já, dat zijn die jongens van La Bamba, já, ze spelen aandoenlijke norteños en ja, ze spelen de snedigste boogie aan deze kant van John Lee Hooker, maar met het album Kiko en het nevenproject Latin Playboys wisten ze ook een magisch-realistische wereld voor de denkende mens te creëren. Kortom, lieden die een heldenstatus bekleden in Chateau Knack. Net voor hun afreis naar Europa praatten we met saxofonist Steve Berlin.
Los Lobos is chronisch op tournee, maar jullie laatste album, Gates of Gold, dateert alweer van 2015. Wanneer komt er iets nieuws?
STEVE BERLIN: Geloof het of niet, maar we hebben gisteren de laatste hand gelegd aan een nieuw album. Een kerstplaat dan nog. (grinnikt) Het is heel goed uitgedraaid, moet ik zeggen. We hebben al veertien jaar geen vast label meer, maar plots belde Rhino Records (gespecialeerd in roots en classic rock, nvdr): ‘Voelen jullie iets voor een latin kerstalbum?’ Tuurlijk. Waarop zij: ‘Kan dat tegen het eind van juli? Dan brengen we het dit najaar nog uit.’ Slik. Die telefoon kwam eind mei, dus de deadline was krankzinnig. We hebben twee maanden keihard gewerkt, en het is gelukt. Begin november ligt het in de winkel.
Volgens de geruchten zouden jullie een half jaar geleden een plaat opnemen in Nashville. Hoe staat het daarmee?
BERLIN: Dat project is ontploft, kun je wel zeggen. Alles was klaar om een album te maken met Dan Auerbach (frontman van The Black Keys, nvdr). David Hidalgo (zanger-gitarist van Los Lobos, nvdr) en ik waren naar Nashville gevlogen om te zien wat Dan zoal in gedachten had, en of de vibe goed zat. Je werkt nu eenmaal niet met iederéén samen, het moet lekker voelen. Goed, wij naar daar voor een kleine week. Het was… interessant, maar het begon me te dagen dat Dan eigenlijk een soloplaat van David Hidalgo wilde maken. (lacht) Hij wilde er het liefst niemand anders bij betrekken – of toch niet in de mate dat wij het zouden willen.
Maar goed, ondanks alles wilden we het toch proberen. En toen liet hij ons stikken. We zaten letterlijk al op het vliegtuig naar Nashville toen Auerbach de stekker uittrok.
‘We zaten letterlijk al op het vliegtuig naar Nashville toen Auerbach de stekker uittrok.’
Excuséér? Hadden jullie al songs klaar, of zouden jullie schrijven in de studio?
BERLIN: Dan heeft een roterende groep van songwriters, typisch Nashville. Mensen zitten een uur of drie samen, roken een joint, kletsen wat en schrijven een liedje. Heel formulair, heel old-school country. Dat is precies wat David en ik daar wilden proberen. We zaten uren samen met die gasten, rookten joints, kletsen wat en schreven liedjes. (lacht) Een stuk of twaalf, in vier dagen. Alleen klonk het niet als Los Lobos. Het klonk als Los Lobos die zich probeerden aan te passen aan Dans wereld. Sommige songs waren oké – geen ervan was écht goed. Sommige waren ronduit slecht.
En toen liep de trein van de sporen. Toen David en ik uit Nashville vertrokken, dachten we: oké, dit is geen slechte start. Maar Lobos-songs worden doorgaans geschreven door David en Louie Perez, of door Cesar Rosas en Louie. Niet dat we nooit eens met anderen samenwerken, maar dan is de band toch altijd deel van het proces.
Ons idee van de test in Nashville was: we nemen twee of drie van die songs en maken er Lobos-nummers van. Maar, euh, zo had Dan het niet begrepen. Voor hem was de hele plaat geschreven, dít zou het worden. Onze reactie was: ‘Dude, there’s no fucking way. Sommige van die nummers zouden we nog niet aanraken met een vlaggenmast.’ De rest van het verhaal ken je.
Opgeruimd staat netjes, toch?
BERLIN: Tja. Het had mogelijk iets interessants opgeleverd, maar zeker niets gezonds.
Jullie zijn allemaal goed in de zestig. Is dit jullie laatste Europese tournee?
BERLIN: Ben je gek? We plannen nu al de volgende Europese tournee, voor mei 2020. Niet één week, zoals nu, maar een week of vier. Laten we het eens grondig doen, voor de verandering.
Iets anders: op sociale media ben je heel uitgesproken tegen Donald Trump.
Berlin:(snel) Ik kan toch niet zwijgen?
‘Ik wil erg graag het volgende album van dEUS producen. Want een fantastische band.’
Los Lobos is het uithangbord van de Mexicaans-Amerikaanse bevolking in de VS. Wordt het geen tijd voor een politiek statement van de band, én een politieke plaat? Jullie zijn in 1973 niet voor niets begonnen met een plaatje voor de United Farm Workers of America.
BERLIN: Gezien de staat van het land is er geen middenweg meer: iedereen moet een kant kiezen. Je mag in de nabije toekomst zeker meer activisme verwachten van Los Lobos. Het is een strijd op leven en dood. Voor de hele planeet. If we don’t get this fucker out of here, it’s game over.
Tot slot: de voorbije jaren heb je samengewerkt met Novastar en met Triggerfinger. Staat er nog een Belgische band op je verlanglijstje?
BERLIN: dEUS! Jaren geleden heeft een Belgische fan me een best-of van hen in handen gestopt, en ik vind ze nog altijd fantastisch. Ik wil erg graag hun volgende album producen. Dat doet me eraan denken: ik wil hen zondag uitnodigen in Antwerpen.
Los Lobos speelt op zondag 4/8 in OLT Rivierenhof, Deurne. Het concert is uitverkocht.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
