Rock Werchter – Dag 2: Ben Howard*** surfte op veilige golven
(23u15, The Barn) Tijdens het laatste concert van dag 2 in The Barn begon Ben Howard gevarieerd en gedurfd, maar keerde daarna terug naar de veilige, radiovriendelijke thuishaven.
PLUS: Wat Ben Howard voor heeft op de Passengers en Tom Odells van deze wereld, is dat de man verschillende genres meester is. Zijn opener, ‘Keiko’, speelde hij solo, half op de snaren, half kloppend op zijn gitaar en deed daarom hard denken aan die andere Ben, Harper. In ‘Oats’, het tweede nummer van de set, toonde Howard wat hij geleerd heeft van Pink Floyd. Een trage, sombere opbouw, gevolgd door de euforische uitbarsting en dito solowerk: het beste wat de avond te bieden had. De derde musketier is ‘Only Love’, oftewel folk in een uptempo, vrolijke jas, die zo in de garderobe van Mumford & Sons zou passen.
Howard opende met een gewaagd trio, maar kwam er zonder kleerscheuren door en zette zich direct op de kaart als een artiest met een kaartenboek aan genres tussen zijn vingers. Spijtig is dat die veelzijdigheid enkel op het einde, tijdens ‘The Burren’, terug aan de oppervlakte kwam.
MIN: Zo verrassend en avontuurlijk Howard begon, zo snel kroop hij halverwege de set terug in zijn vertrouwde schulp. ‘Wolves’ zat met een groot gebrek aan ruggengraat en het nieuwe ‘I Forget Where We Were’ brak misschien veel vrouwelijke tienerharten, maar veel potten zullen er niet gesneuveld zijn. Het leek wel alsof Howard het risicovolle deel als eerste wou afwerken, maar dan verder te gaan met de zekerheden.
HOOGTEPUNTEN: ‘Keiko’, ‘Oats’ en ‘The Burren’
QUOTE: “A lot of people here also played Glastonbury last week. They all say Glastonbury is fantastic, but this is fucking buzzing.”
SETLIST: Keiko / Oats / Only Love / The Wolves / I Forget Where We Were / Kyhu / The Burren / The Fear / Promise
Xavier Vuylsteke de Laps
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier