Willie Nelson @ AB

Na het concert in de Elisabethzaal twee jaar geleden stond er in de krant dat dit waarschijnlijk de laatste keer was dat Willie Nelson ons land aandeed. De man was toen al vijfenzeventig, dus dat kon best wel eens waar zijn. We hebben toen wat afgevloekt dat we dat concert gemist hadden. Maar kijk: twee jaar later waren Willie Nelson & the Family daar weer, in de AB nog wel, voor een zaal met bijna uitsluitend staanplaatsen.

In één zin: Willie Nelson wordt oud, maar wat rustiger aan doen is hem duidelijk niet gegeven.

Dieptepunt: het melige ‘Heal the World’-moment tijdens ‘Always on My Mind’, zo luid meegezongen dat Willie zelf enkel nog aan stamelen toekwam.

Hoogtepunt: hoe die zangbereidheid vervolgens tijdens de gospelmedley met ‘Will the Circle Be Unbroken’ en ‘I’lll Fly Away’ wél mooi van pas kwam.

Na het concert in de Elisabethzaal twee jaar geleden stond er in de krant dat dit waarschijnlijk de laatste keer was dat Willie Nelson ons land aandeed. De man was toen al vijfenzeventig, dus dat kon best wel eens waar zijn. We hebben toen wat afgevloekt dat we dat concert gemist hadden. Maar kijk: twee jaar later waren Willie Nelson & the Family daar weer, in de AB nog wel, voor een zaal met bijna uitsluitend staanplaatsen.

Een beetje vervelend voor de al wat oudere fans, die niet meer zo lang recht kunnen staan, maar Willie had gelukkig voor hen besloten om vooral geen tijd te verliezen: om en bij de dertig songs jaagde hij erdoor, soms zo dicht op elkaar dat we aarzelden of het nog de moeite was om in onze handen te klappen tussendoor. Een beetje zoals de concerten van Jerry Lee Lewis de laatste jaren.

In combinatie met de bij momenten weinig begeesterende prestatie van Willie’s begeleidingsband deed het concert daarom nogal routineus aan. Bovendien wordt Nelson nu toch echt oud, en hoewel zijn stem nog best oké is klonk ze soms zwak en haspelde hij ook hier en daar een paar lettergrepen door elkaar. Dat kan gebeuren op die leeftijd, natuurlijk, maar dat is dan nog een extra reden om jezelf wat ademruimte te gunnen tusssen de nummers door – en, waarom niet, eens een praatje te slaan met je publiek.

Anderzijds is het natuurlijk moeilijk kiezen, want de man heeft een schat aan songs ter beschikking, uit alle windstreken van de americana, van gospel en blues tot country en rock&roll, en wie hoort en ziet hoe Willie Nelson nog steeds zijn gevatte teksten gestalte geeft en zijn versleten gitaar te lijf gaat beseft dat het wat rustiger aan doen hem klaarblijkelijk niet gegeven is: het smeulende kampvuur in zijn binnenste heeft maar een zuchtje wind nodig om weer op te flakkeren.

Mocht er hierboven iemand luisteren: gooi nog maar wat extra hout op het vuur van Willie Nelson.

Tim Vernimmen

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content