Tout Va Bien-zanger over zijn debuut op Werchter: ‘12.000 man, dat had ik nog nooit meegemaakt’
Knack Focus sprak met Jan Wouter van Gestel, die zaterdag met Tout Va Bien voor de eerste keer ooit op Rock Werchter speelde. En hij had zijn vader meegebracht, als één van de achtergrondzangers. ‘Mijn pa leek wel gedrogeerd toen hij het podium af kwam; die blééf maar lachen.’
Welk gevoel had je toen je dat podium van de Klub-C beklom?
JAN WOUTER VAN GESTEL: ‘Ik mocht voor het concert niet in de zaal kijken van mijn manager, zodat ik niet te zenuwachtig zou worden. Toen ik het podium op ging, had ik een halfvolle zaal verwacht, maar het was een propvolle. Dat is 12.000 man, hé! Het was even slikken, want ik had dit nog nooit meegemaakt. Maar het gaf me erg veel adrenaline. Bovendien was het een loyaal publiek, dat het hele concert lang bleef staan. De mensen gaven enorm veel terug. Dat is toch waar je het uiteindelijk voor doet.’
Je had speciaal voor deze show een gospelkoor meegebracht, waar zelfs je eigen vader deel van uitmaakte.
VAN GESTEL: ‘Klopt. Dat idee is een maand geleden ontstaan. We hadden nog een mannelijke stem nodig, dus dacht ik: ‘Waarom vraag ik het niet gewoon aan mijn pa?’ Hij heeft geen achtergrond als zanger, maar mijn beide ouders zijn wel altijd veel met muziek bezig geweest. Ik herinner me nog goed hoe ze samen op de gitaar of aan de piano nummers zaten te maken toen ik klein was. Ik wist dus wel dat hij kan zingen. Ik heb hem hier ook echt een plezier mee gedaan. Toen hij van het podium kwam, leek hij wel gedrogeerd. Hij blééf maar lachen! Missie geslaagd, dus.’
Er staan nog enkele Belgische festivals op jullie programma deze zomer. En daarna naar het buitenland?
VAN GESTEL: ‘Kunnen rondreizen met mijn muziek, is natuurlijk één van mijn dromen. We hebben onze plaat in Los Angeles opgenomen, en ik ben er zopas nog eens naartoe gegaan. Om te relaxen en te – proberen – surfen, maar ook om bepaalde relaties de onderhouden. Zo ben ik nog eens langs de studio gepasseerd en iets gaan eten met onze mixer. Het zou de max zijn als we ooit ginder zouden kunnen gaan spelen. Of in Zweden, I don’t care. Als artiest wil ik mijn muziek, mijn boodschap aan zoveel mogelijk mensen kwijt kunnen. Het mag gerust verder reiken dan alleen Vlaanderen. Maar ik blijf daar heel rustig bij. Wat moet gebeuren, zal gebeuren.’
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier