Dankzij zijn eerdere festivaloptredens in ons land, is Kristian Matsson, beter bekend als The Tallest Man on Earth, tot een ware volksheld uitgegroeid. Ook in Werchter werd de Zweedse singer-songwriter dus weer met open armen ontvangen.
Behalve aan zijn liedjes dankt The Tallest Man dankt zijn reputatie vooral aan zijn Spartaanse podiumact: een stem, een gitaar en verder geen flauwekul. De zanger liet zich aanvankelijk sterk inspireren door de Greenwich Village-periode van de jonge Bob Dylan. Maar een mens kan niet altijd op dezelfde spijker blijven slaan: op zijn onlangs verschenen vierde langspeler ‘Dark Bird is Home’ liet hij zich assisteren door een heuse band, en die dekt hem nu ook in de rug tijdens zijn huidige tournee.
Dat resulteert op het podium tot een ander soort power dan vroeger. En uiteraard tot een iets rijkere sound. Een fiddle zorgt voor een wat meer keltische inkleuring, terwijl de pedalsteel al gauw associaties oproept met country-rock en Americana. Voor de fans is dat aanvankelijk even wennen, maar naar de reacties in The Barn te oordelen, zijn de liedjes uit de nieuwe plaat, zoals ‘Darkness of the Dream’ en ‘Timothy’, intussen al liefdevol geadopteerd.
Dat die songs doorvoeld en van een hoog niveau zijn, hélpt natuurlijk. De meeste handelen over enkele pijnlijke gebeurtenissen uit Matssons privé-leven, waaronder een echtelijke breuk en een overlijden. Het qua klankkleur aan The War of Drugs verwant ‘Sagres’ sneed dan ook diep in het vlees. Maar de geestdrift was toch het grootst wanneer The Tallest Man on Earth terugkeerde naar zijn vertrouwde soberheid, met het solo gebrachte ‘The Wild Hunt’.
“Okay, we”re having fun, we’re breaking guitars like we’re supposed to do”, grapte de zanger op een bepaald moment. Maar ook wanner Matsson alles heel liet, lustte het publiek er pap van. Prima show, helemaal zoals we van The Tallest Man gewend waren.
Dirk Steenhaut
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier