(22u25, Wablief?!) Bert Ostyn solo? Dat zijn geen akoestische folkliedjes of Absynthe Mindedcovers, wel donkere synthrocksongs waarin de groove centraal staat.
PLUS: Bert Ostyn heeft Absynthe Minded voor een tijdje in de koelkast gezet, en stort zich sinds enige tijd onder de noemer Ostyn op een soloproject. Een eerste plaat – geproducet door Luuk ‘Shameboy’ Cox – is pas voor begin volgend jaar, maar de eerste voorproefjes zijn deze zomer al te rapen op enkele Belgische festivals, waaronder dus in de Wablieftent van Pukkelpop.
In de aanvangsminuten stuiterde de muziek van Ostyn verschillende kanten op, met de groove als grootste gemene deler. Zelden hoorden we zo’n donkere Bert Ostyn – die zelf een synth en een basgitaar bediende, en nog een driekoppige band mee had – dan in de synthrockers ‘Tootache’ en ‘Imposter’ en het atmosferische ‘Mary’.
Ostyn bewandelde wat later dan toch weer even het poppad in onder meer het pianogedreven ‘Secretary’, eigenlijk niet veel meer dan een veredelde Absynthe Mindedsong. Wél heel verrassend: afsluiters ‘Crank’ en ‘No South’, waarvoor naast gitaren ook stemvervormers bovengehaald werden – alsof Daft Punk er zich even mee kwam bemoeien.
MIN: Ostyn bleek een interessante koerswijziging, al grossierde de band in synthpop die bij wijlen meer op sfeer dan op song gericht was. Het mag allemaal nog wat gestroomlijnder. Maar ongetwijfeld is Ostyn zelf ook nog zoekende naar zijn nieuwe geluid. Zo ook zijn publiek: de Wablief?! was amper half gevuld.
HOOGTEPUNT: ‘Crank’. “Dames en heren, het gaat niet zo goed met de wereld. Dit nummer gaat over… being sick in the head“, zei Bert Ostyn ter aankondiging.
AFTERMOVIE-GEHALTE: 2,7/5
SETLIST: Toothache / Imposter / Secretary / Masquerade / Libertine / Telling / Brew / Mary / Crank / No South
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier