Net als Ry X is Matt Corby een singer-songwriter van down under, al heeft de laatst genoemde toch een enigszins ander temperament. De artiest uit Brisbane voegt aan zijn folkvariant behoorlijk wat soul en r&b-toe en dat wist het Pukkelpoppubliek duidelijk te smaken.
What’s the fuss?
Die is er nog niet echt, maar nu we Matt Corby op het podium aan het werk hebben gezien, geloven we dat hij in de nabije toekomst best spraakmakend zou kunnen worden. Ooit nam hij deel aan Australian Idol, een demarche die hij vandaag omschrijft als “a big fucking mistake”. Sindsdien heeft echter hij zijn eigen pad gebaand. Na een vijftal verkennende ep’s bracht hij dit jaar met ‘Telluric’ eindelijk zijn eerste volaardige langspeler uit. En die klinkt verre van onaardig.
Toch niet beter de toog opgezocht?
Dat zou hoogst onverstandig zijn geweest, want Corby heeft een stem als een klok. De man is een veelzijdige zanger, die aandachtig geluisterd heeft naar grote soul- en neosoulzangers als Marvin Gaye en D’Angelo. Dat hoor je onder meer aan zijn frasering. ‘Knife Edge’, ‘Do You No Harm’ en publieksfavorieten als ‘Resolution’ of ‘Brother’ gaven bovendien aan dat Corby ook op compositorisch gebied niet bepaald een uil is. Spijt en verlangen waren vaak terugkerende thema’s zijn liedjes, waarin we zowel echo’s van r&b als psychedelische pop hoorden doorklinken. Ook de vijfkoppige band, die in een halve cirkel rond de artiest stond opgesteld klonk soepel en beslagen.
Materiaal voor uw snapchatverhaal?
Toen Matt Corby tijdens het slotnummer enkele bluesy licks uit de snaren pulkte, leek hij dat niet alleen met zijn handen, maar met zijn hele lijf te doen. Aan inleving dus geen gebrek.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier