Urenlange wachtrijen, te weinig bier: de organisatie maakte het een serieuze uitdaging voor Massive Attack om het Gentse Sint-Pietersplein te veroveren. Maar veroveren deden ze. Robert Del Naja en Grant Marshall zorgden, met behulp van gastzanger Tricky, voor een beneveling van het publiek.
Zelden leek de Gentse nacht zo donker als tijdens het openluchtoptreden van Massive Attack. Ergens, in de bedwelmende, gitzwarte mist van slome bassen en kale drumpartijen, weerklonken stemmen. Sommige lijzig en kil, andere gepijnigd en vol passie. In de eerste categorie: kernleden Robert ‘3D’ Del Naja en Grant ‘Daddy G’ Marshall. Ze wisselden elkaar af in logge, dreigende songs als Risingson en Eurochild, dat naar aanleiding van de brexit werd ingeleid als ‘a requiem for the European Union.’ Ook tijdens het geweld van United Snakes, dat met zijn overstuurde drumpartijen al even giftig klonk als de titel deed vermoeden, bleef 3D in ons oor fluisteren.
De ware bibbermomenten bleven evenwel behouden tot de nummers met gastbijdragen. De elegante, warme stem van oudgediende Horace Andy stond in schril contrast met de onbehaaglijke instrumentatie tijdens Angel. Terwijl Andy zijn onvoorwaardelijke liefde voor een engel bezong, barstte het lied los als een onweer: een gierende gitaar donderde over het plein heen, en wij kregen het, voor de eerste keer in deze hitteweek, koud. Dan was er nog Deborah Miller, een soulchanteuse die tijdens de tweestoot Safe From Harm – nóg claustrofobischer dan op plaat – en Unfinished Sympathy – die violen doen het élke keer – het concert op een hoogtepunt deed eindigen.
Tricky blijft boeien
Het opmerkelijkste aan Massive Attacks set? Dat de nieuwere songs nauwelijks onderdeden voor de klassiekers. We zien de aanstekelijk chaotische Girl I Love You (2010) – inclusief sitarsolo! – de setlist nooit meer verlaten. Ook Ritual Spirit en Take It There, allebei afkomstig van de ondergewaardeerde Ritual Spirit EP die in januari 2016 werd gelanceerd, hypnotiseerden als vanouds. Het hielp natuurlijk dat Tricky, zo’n belangrijk figuur tijdens de beginjaren van Massive Attack, sinds kort terug met de band op het podium staat. Tijdens Take It There leek hij, met zijn ingevallen gezicht verborgen onder een kap, vooral een exorcisme uit te voeren. Tricky, die blijft boeien.
Een cruciaal element van de liveshow was de lichtkrant waarop een overvloed aan boodschappen in een razendsnel tempo naar het publiek afgevuurd werd. Van binaire codes, over krantenkoppen als ‘Exclusieve Pokémon bij de merchandise stand’ en ‘Nice blijft Boerkini van strand weren’ tot vragen zoals ‘Wat is het eenzaamste getal?’ Na een uur werden we het enigszins beu om deze flitsende informatiestroom te blijven volgen, waarna we beseften dat dat net de pointe was: dat we leven in een samenleving waarin snelheid en sensatie verkopen, maar deze overvloed ons stilaan gevoelloos maakt. De lichtkrant bleek bij momenten even onbehaaglijk als de muziek.
Geen bier?
Zoveel goeds, maar toch bleven we op het einde van de set enigszins op onze honger zitten. Massive Attack speelde in anderhalf uur 14 songs – begin dit jaar in Paleis 12 waren het er nog 18. Natuurlijk hoeft Teardrop niet elke keer, maar de band mocht meer gedaan hebben met Tricky’s plotse aanwezigheid. Zijn meesterwerk Karmacoma werd overgeslagen, en in het gespeelde Eurochild werden zijn strofes gebracht door Daddy G.
Wat de beknoptheid van de set benadrukte, waren de ellenlange wachtrijen om drank- en eetbonnetjes te kopen. We deden er een uur over om achtereenvolgens bonnetjes en een pint te kopen. Gedurende het optreden leek het daardoor alsof de helft van het massaal opgedaagde volk met haar rug naar het podium toe stond aan te schuiven. Rond halfelf bleek het bier dan nog op te zijn. Duizenden bonnetjes waren plots enkel nog goed voor een beker water of cola. We hoeven u niet uit te leggen wat zoiets doet met de sfeer.
Geen Teardrops, tenzij je na een uur aanschuiven te horen kreeg dat het bier op was #Massiveattack
— Naomi (@Tempspournous) 28 augustus 2016
Ondanks deze omstandigheden, was Massive Attack toch in staat om onder onze huid te kruipen. Achteraf slenterden we verdwaasd naar huis, met een bonzend hoofd en tintelende vingertoppen. Wij onthouden vooral: Tricky is terug, en die nieuwe songs klonken geweldig. Kom dus maar op met die beloofde nieuwe langspeler.
SETLIST: Hymn Of The Big Wheel/ United Snakes / Risingson / Man Next Door / Ritual Spirit / Girl I Love You / Future Proof / Eurochild / Pray For Rain / Angel / Inertia Creeps / Take It There / Safe From Harm // Unfinished Sympathy
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier