Evan Dando @ Trix: Ontwapenende nonchalance

Al bijna dertig jaar kennen we Evan Dando als spilfiguur en enige constante van The Lemonheads. Tijdens zijn huidige solotournee gooide de zanger ook even het anker uit in Antwerpen. Zijn passage in Trix stond garant voor een gulle portie klassiekers, vergeten parels en verrassende covers.

Voor wie er nog aan mocht twijfelen: Evan Dando is een natuurtalent. Alleen deed hij in het verleden, zeker op het podium, vaak zijn uiterste best om dat voor de buitenwereld verborgen te houden. In het openbaar heeft de inmiddels 48-jarige artiest uit Boston de reputatie een ongeleid projectiel te zijn, iets waar zijn gulzige consumptie van allerlei drugs en spiritualiën niet vreemd aan is. Wie hem vroeger live aan het werk zag, vroeg zich weleens af hoe deze losgeslagen figuur er ooit in was geslaagd zoveel onvergetelijke indie- en powerpopliedjes uit zijn pen te knijpen. Want luister naar langspelers uit de vroege nineties zoals ‘It’s A Shame About Ray’ of ‘Come On Feel’ en je krijgt prompt het gevoel dat je met ‘greatest hits’-collecties te maken hebt. Niet slecht voor een kerel die nog geen twintig was toen hij zijn eerste plaat uitbracht en na enkele jaren als rudimentaire punkrocker tot een veelzijdige songsmid uitgroeide.

Toen Dando in Trix op het podium verscheen, met een fles wijn en de ene en een six-pack pilsjes in de andere hand, vreesden we het ergste, maar die ongerustheid bleek gelukkig voorbarig. Het bier werd meteen uitgedeeld aan de toeschouwers op de eerste rijen en de wijn bleef tijdens de hele duur van het concert onaangeroerd. De Amerikaan maakte, voor zijn normale doen, een vrij heldere en coherente indruk, leek zich op het podium uitstekend te amuseren en putte daarbij zowel uit zijn twee soloplaten als uit het oeuvre van The Lemonheads. Evan Dando is een prima zanger en een beslagen gitarist, maar om de een of andere reden wil hij dat tijdens zijn optredens niet al te nadrukkelijk etaleren. Nonchalant ontdoet hij zijn songs van iedere versiering en creëert hij een informeel sfeertje waarin niemand valt over een valse noot, een gemist akkoord, een verhakkeld ritme of een halfvergeten tekst. Het kampvuur moesten we er zelf maar bij denken.

Verzoekjes

De fans vonden het allemaal best, vooral omdat de zanger ongeveer alles speelde wat ze wilden horen en méér. Evan Dando’s songs zijn doorgaans al aan de beknopte kant, maar met een set van 46 (!) nummers in een uur en drie kwartier, stak hij zowaar zelfs de Ramones naar de kroon. Het tempo lag hoog, de liedjes gingen haast onmerkbaar in elkaar over en ‘Down About It’ vloog zelfs zo snel voorbij dat Dando zich luidop afvroeg of hij misschien een stukje had overgeslagen. Tijdens ‘Bit Part’ vulden de toeschouwers de koortjes in, en met ‘Being Around’, ‘Confetti’, ‘My Drug Buddy’, ‘Alison’s Starting To Happen’, ‘Style’, ‘It’s About Time’ en ‘Into My Arms’ werd de ene publieksfavoriet na de andere afgevuurd.

Tussendoor serveerde de Lemonhead minder bekende prachtliedjes zoals ‘My Idea’, ‘Tenderfoot’, ‘Hard Drive’, ‘Ride With Me’ of ‘Rudderless’, die door het gros van de aanwezigen devoot mee werden gepreveld. Dando toonde zich overigens niet te beroerd om verzoekjes uit de zaal te spelen. ‘Favorite T’, ‘Stove’, ‘Frank Mills’ (oorspronkelijk uit de musical ‘Hair’), het geestige, van het Australische Smudge geleende ‘The Outdoor Type’, de artiest draaide er zijn hand niet voor om. Alleen toen iemand om ‘Mrs Robinson’ riep (de grootste hit die The Lemonheads ooit binnenhaalden maar één waar de Dando zelf een hekel aan heeft, deed hij alsof hij het niet meer in de vingers had.

Humor

Evan Dando is altijd al dol geweest op covers en ook in Trix stonden er behoorlijk wat van op het menu. Zijn keuzes gaven een goed beeld van zijn uiteenlopende muzikale invloeden en soms waren zijn vertolkingen zelfs bekender dan de originele versies. Dat was bijvoorbeeld het geval met ‘Frying Pan’, geplukt uit het repertoire van Victoria Williams. Dando refereerde aan zijn hardcore-punkverleden met nummers van Misfits (‘We Are 138’, ‘Skulls’) en Descendents (‘Bikeage’), bewees eer aan The Replacements (‘Skyway’) en beriep zich op het oeuvre van tijdgenoten als The Jayhawks (‘Settled Down Like Rain’) en Lucinda Williams (‘Metal Firecracker’). Bovendien gaf hij blijk van humor door op de proppen te komen met songs die anderen ooit over hém hadden geschreven. Tot die categorie behoorden Ben Lee’s ‘I Wish I Was Him’ en Juliana Hatfields ‘My Darling’.

Dat hij een boon heeft voor country, stak Evan Dando in Antwerpen zeker niet onder stoelen of banken. Zo dolf hij, occasioneel samen met zangeres Sara Johnston, pareltjes op van Townes Van Zandt (‘I’ll Be Here in the Morning’, ‘Snow Don’t Fall’), Merle Haggard (‘Long Black Limousine’), de in Europa totaal onbekende Florida Georgia Line (‘Round Here’) en Gram Parsons (‘Sin City’). Slechts één enkele keer, tegen het einde van de show, greep de zanger naar een elektrische gitaar, waarvan hij de klank bewust overstuurde met een mini-versterkertje van het type dat doorgaans door straatmuzikanten wordt gebruikt. Het resultaat was een weinig memorabele want rommelige uitvoering van Mike Nesmiths ‘Different Drum’.

Het liep al tegen middernacht aan toen Evan Dando afscheid nam van het duidelijk gecharmeerde publiek. Zeker, de man maakte er in Trix soms een potje van, maar omdat hij je het gevoel gaf dat je op een feestje bij vrienden verzeild was geraakt, kwam hij er moeiteloos mee weg.

Dirk Steenhaut

DE SETLIST: Being Around / My Idea / Frying Pan / Confetti / Bit Part / My Drug Buddy / I’ll Be Here In The Morning / Hannah and Gabi / ? / Tenderfoot / The Outdoor Type / Down About It / We Are 138 / Skulls / Long Black Limousine / Hard Drive / Style / Ride With me / Alison’s Starting To Happen / Snow Don’t Fall / Favorite T / I Wish I Was Him / ? / My Darling / It’s About Time / Losing Your Mind / Why Do You Do This To Yourself? / How I’ve Lied / Settled Down Like Rain /Metal Firecracker / Round Here / Bikeage / Rudderless /Frank Mills / No Backbone / Skyway / ? / Stove / ? / It’s A Shame About Ray / Different Drum // ? / Into Your Arms / Sin City / ?