In stilistisch opzicht zijn de kierewiete zusjes van CocoRosie en de maximalisten van Efterklang niet meteen als Suske en Wiske. Toch deelden ze zaterdagavond het podium tijdens Les Nuits Botanique, waar ze elk hun nieuwe cd kwamen voorstellen.
De Deense formatie Efterklang maakte naam met een zinnenprikkelende combinatie van postrock, folktronica en klassieke kamermuziek. Met het onlangs verschenen, verrassend directe en poppy ‘Magic Chairs’ werd echter een drastische koerswijziging ingeluid en daar waren niet alle fans even blij mee. In Brussel liet het kwartet zich bijstaan door Heather Broderick op piano en dwarsfluit en door een extra gitarist en meteen viel op dat de anders zo timide zanger-percussionist Casper Clausen nu heel wat zelfzekerder op het podium stond. Nieuwe songs als ‘Full Moon’, ‘I Was Playing Drums’, ‘Modern Drift’ en het aan Peter Gabriel herinnerende ‘Raincoats’ bleken er bij het publiek moeiteloos in te gaan, maar zelf misten we toch de gelaagdheid van het vroegere werk. Het verschil werd manifest toen Efterklang enkele nummers opdiepte uit platen als ‘Tripper’ en ‘Parades’: ‘Step Aside’, versierd met nerveuze laptopbeats en een mijmerende trompet, of ‘Caravan’ klonken plots zoveel rijker en uitdagender. Met haar al te rechtlijnige nieuwe materiaal boort de groep misschien wel een breder publiek aan, maar tegelijk dreigt ze er alles wat haar uniek maakte bij in te schieten. En ook al zich was er met het optreden in Brussel op zich niet echt iets mis, we hadden Efterklang al veel overweldigender meegemaakt.
Vervolgens was het de beurt aan de verbeeldingrijke Amerikaanse freakfolkzusjes Bianca en Sierra Casady, beter bekend als CocoRosie, om met hun donkere sprookjes de hoofden van de toeschouwers op hol te brengen. De excentrieke dames, respectievelijk uitgedost in een pij uit de garderobe van Sinterklaas en een witte nachtpon, maken al jaren ongrijpbare muziek waarin de operastem van Sierra en het gepiep en gekras van Bianca elkaar wonderwel aanvullen. Met gereedschap uit folk, elektronica, hiphop en klassieke muziek hebben de dames een hoogst eigen sound gebricoleerd: Sierra is bedreven op harp, piano, harmonium en melodica, terwijl Bianca een klarinet, blokfluit, muziekdozen en allerlei kinderspeelgoed bedient. Op het podium liet CocoRosie zich tijdens Les Nuits assisteren door een uitstekende toetsenman, een inventieve drummer en een human beatbox die het ene moment als een vleesgworden draaitafel, het andere (zie ‘Rainbowarriors’) als een Tuvaanse keelzanger uit de hoek kwam. Op papier een onwaarschijnlijke combinatie, in het Koninklijk Circus een wonderlijke elektro-akoestische groep die je dik anderhalf uur lang van de ene verrassing naar de andere loodste.
Bijna de helft van de set was voorbehouden aan ‘Grey Oceans’, de pasverschenen vierde cd van CocoRosie. Daarvan onthielden we de keltenhop van ‘R.I.P. Burn Face’, het fraaie, in oriëntaalsesferen gedrenkte ‘Smokey Taboo’, het als een klassieke rapsodie begonnen maar sierlijk deraillerende ‘The Moon Asked the Crow’ en het sobere, enkel met een piano en twee stemmen gebrachte titelnummer. Maar het concert was méér dan een simpele promo-oefening: er stonden ook nummers uit ‘Noah’s Ark’ (‘K-Hole’) en het drie jaar oude ‘The Adventures of Ghosthorse and Stillborn’ op het menu. Tussendoor serveerde CocoRosie een aantal obscuurdere, maar bij de fans duidelijk geliefde songs zoals ‘Happy Eyez’, gelardeerd met elektronisch eendengekwaak, het van een bevreemdende ritmiek voorziene ‘Fatherhood’, de Caraïbische Kevin Lyttle-cover ‘Turn Me On’ en het tussen blues en rap zwalkende ‘Afterlife Party’. Veel van de nummers waren voorzien van een onweerstaanbare dansbeat, die stilstaan zo goed als onmogelijk maakte. Vooral Sierra liet zich helemaal gaan en verkende tijdens ‘Animals’ en ‘Fairy Paradise’ zowat alle hoeken van het podium. De zussen beleefden trouwens veel plezier op het podium. Dat viel vooral op in het naar vaudeville knipogende ‘Lemonade’ en het kinderspelletje ‘Hopscotch’, waar zowaar een ragtimepiano door kwam gebanjerd.
Tijdens ‘Tranny Power’, de laatste bis, kreeg CocoRosie het gezelschap van Shannon Funchess van Light Asylum, een duo uit Brooklyn dat samen met de dames Casady op tournee is. In weerwil van hun reputatie hielden Sierra en Bianca dit keer ook live moeiteloos stand. Meer zelfs, ze gaven een onderhoudend, opwindend en gevarieerd concert dat ons nog lang bij zal blijven.
Dirk Steenhaut
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier