Ze heeft de stem, de looks en de podiumprésence. Nu de songs nog.
What’s the fuss?
Een plaat heeft Dua Lipa nog niet uit, maar twee singles – Be The One en Hotter Than Hell – volstonden voor deze bijna 21-jarige Londense met Albanese en Kosovaarse roots om zich een weg naar de kopgroep van het popwereldje te fietsen.
Toch niet beter de toog opgezocht?
U dacht er zelfs niet aan. De Dance Hall zat afgeladen vol voor Dua Lipa. En dat de adoratie groot was, viel alleen al uit de vele pancartes af te leiden – ‘Dua, kiss my Lipa’ was de origineelste. Het valt ergens wel te verstaan, want Lipa – Albanees voor ‘ik houd van’ – heeft de stem, de looks en de podiumprésence van een popdiva. Maar niet de songs.
Zeker, de bovengenoemde singles – en eigenlijk ook het gros van haar andere songs – rollen vlotjes van de fm-band, laten zich moeiteloos meezingen, en kregen op Pukkelpop ook loepzuivere uitvoeringen mee. Maar in originaliteit blinken ze niet uit. Want To, Last Dance, Bad Together: we’ve heard it before, bij pakweg Beyoncé, Ellie Goulding of – ha! – Rihanna.
Te makkelijk dus, dat korte setje van Dua Lipa – ze stapte tien minuten voor affluiten al het podium af. Maar voorwaar: het wérkte. ‘Ik zweet me te pletter, maar ik ga het toch nog een klein beetje hottermaken’, zei ze, en enkele duizenden stembanden werden schor geschreeuwd bij Hotter Than Hell. Maar wij hadden toch liever die toog opgezocht.
Materiaal voor uw Snapchatverhaal?
Haar shirt met dinoprint en haar brede, leren rodeobroek, daar viel wel een leuk kiekje van te maken.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier