dEUS neemt Leuven Air mee op een reis naar betere tijden

Gisterenavond luidde dEUS de normaliteit in op een maatregelvrij Leuven Air met een set die uitsluitend opgebouwd was uit oud werk.

Aanschuiven voor drankbonnetjes en voor een toiletbezoek, prijzig bier drinken uit plastic bekers, in de modder en de regen voor een podium staan tussen honderden andere fans: in normale tijden zouden we het afschrijven als een tegenvaller, maar na anderhalf jaar aan schaars ingevulde en streng gereguleerde concertavonden kon het niet beter zijn.

Op Leuven Air in Heverlee beleefden we met onze coronapas voor het eerst in lange, lange tijd nog eens een echte festivalavond. Tijdens de concertreeks, waarvoor concertzaal Het Depot en Stad Leuven hun krachten bundelden, passeerden sinds het begin van de zomer onder meer Yevgueni, Absynthe Minded, Hooverphonic en Portland. Eerder dit weekend maakten ook Balthazar en Eefje de Visser een verschijning.

The Haunted Youth: melancholische mist

Gisteren was de eer aan The Haunted Youth (***) om de avond te openen. De band rond de Hasseltse Joachim Liebens won eerder dit jaar De Nieuwe Lichting met single Teen Rebel. ‘De volgende kennen jullie waarschijnlijk wel van de radio’, zei de frontman ter wijze van aankondiging toen het vijftal de song halverwege de set inzette.

De song is niet meer uit de hitlijsten weg te slaan, en sinds gisteren begrijpen we een beetje beter waarom: de manier waarop synth en gitaar zich net als de stemmen van frontman Liebens en synth-chick Hanne Smets subtiel met elkaar verstrengelden, omhulde de song met een melancholische mist die ons de ogen deed sluiten terwijl we rustig meewiegden op het kabbelende ritme van de drum.

Teen Rebel was op dat vlak geen unicum in de set, en dat was misschien ook het probleem: ondanks de mature sound waarmee de jonge band ons meenam in haar langgerekte popdroom, bleef ze naar ons gevoel nog iets te braaf binnen dezelfde songstructuren draven. Ze heeft een mooie en beloftevolle aanloop genomen en we zijn vooral benieuwd wat ze daar in de toekomst nog mee zal doen.

dEUS: gewoon amuseren

Na de jeugd was het aan de doorwinterde rotten van dEUS (****), de Antwerpse band rond Tom Barman die oorspronkelijk op Pukkelpop zou spelen dit weekend. Ondanks het vooruitzicht op een nieuwe plaat, die volgende zomer zal verschijnen, beriep het vijftal zich in Leuven uitsluitend op werk van vroeger. ‘Vanavond gaan we ons gewoon amuseren’, dixit Barman.

En hij hield zich aan zijn woord. The Architect bleek de ideale opener: de krachtige samenzang en catchy gitaarmelodie – geserveerd door snarenvirtuoos en oude bekende Mauro Pawlowski, die de lege plaats van Bruno De Groote voor de gelegenheid invulde – waren de perfecte ingrediënten om het publiek vanaf de eerste minuut te laten meebrullen en dansen.

Disco time

Het vijftal zette de dansbaarheid van haar set onverstoord door met Constant Now en Fell Off the Floor, Man, dat vijfentwintig jaar na datum nog steeds even gek en aanstekelijk aanvoelde. Memorabel moment: Barmans baritonstem die ‘disco time‘ riep, waarna de door regenboogkleurig licht omhulde band ontstak in een aanstekelijke disco groove die niemand onberoerd liet.

De honger naar een onvergetelijke live-beleving was zowel voor als op het podium voelbaar, vooral toen Pawlowski de iconische gitaarlijn van Instant Street door de versterkers jaagde en de modder van het stuiterende publiek ons rond de oren spatte.

Regengordijn

Hoewel het gevoelige Sister Dew de set nog net dat tikkeltje onvergetelijker maakte, mede dankzij het regengordijn dat net op tijd uit de hemel viel, kwam het misschien niet geheel op het juiste moment. Tijdens steviger werk als Quatre Mains en Sun Ra was het opmerkelijk moeilijker voor Barman en co om het publiek nog uit de modder los te weken, hoewel er nog steeds heel wat werd meegezongen.

Eindigen deed de band met oude bekenden Bad Timing en Suds & Soda. Ondanks gesmos met de onheilspellende gitaarriff tijdens de eerste, een drumstok die wegvloog en backing vocals die niet goed hoorbaar waren tijdens de tweede, bracht dEUS een uitermate sterke set waarmee ze ons van begin tot einde vervoerde naar betere tijden. Uitkijken naar die plaat van volgend jaar dus. En vooral het live vieren van die plaat, ook als het regent.