Balthazar triomfeert in een uitverkocht Koninklijk Circus

Balthazar tekende ook tijdens Les Nuits voor een bruisend concert dat uitblonk in “superior guitar pop classcism”, zoals een Engelse recensent onlangs nog treffend opmerkte. Wij blijven duimen voor die grootschalige internationale doorbraak.

Met amper drie platen in zijn rugzakje is Balthazar er niet alleen in geslaagd in eigen land de absolute top te bereiken, ook de buurlanden gaan één voor één voor de bijl voor de Gentse groep. Haar nieuwe cd ‘Thin Walls’ werd al op viersterrenrecensies getrakteerd door belangrijke bladen zoals het Britse Q en het Deense Gaffa en dit najaar doet ze wellicht zelfs Vorst Nationaal helemaal vollopen. Tijdens de afgelopen week werden ook The Van Jets en Arsenal in afgeladen volle Brusselse zalen als helden ontvangen. De Belgische popmuziek maakt vruchtbare tijden door, zoveel is zeker.

Balthazar heeft de jongste jaren zoveel gespeeld dat de dame en vier heren zich op het podium als een vis in het water voelen. De setlist in Brussel putte uit alle platen van het gezelschap, al lag de nadruk uiteraard op ‘Thin Walls’, misschien wel hun meest directe, persoonlijke en minst beredeneerde werkstuk tot nu toe.

De songs van Balthazar zitten nog altijd vol zinnenprikkelende details, steunen op een onweerstaanbare groove en uitbundige unisono samenzang, zijn catchy maar stralen niet zelden ook een onbestemd gevoel van melancholie uit. Dat laatste wordt nog versterkt door de mijmerende, soms zwierige vioolbijdragen van Patricia Vanneste, een dame die, te oordelen naar het gehijg van enkele oververhitte fans, al tegen wil en dank tot een sekssymbool is uitgegroeid.

Gelal

Zoals gewoonlijk werden de nummers afwisselend gezongen door de twee frontmannen van de groep. De momenten waarop Jinte Deprez het voortouw nam, genoten onze voorkeur: de rusteloze pop van ‘Leipzig’, het sober begonnen maar gaandeweg meer spieren kwekende ‘Nightclub’, het knap uitgebalanceerde ‘The Oldest of Sisters’, de majestueuze nieuwe single ‘Bunker’, het nog altijd onweerstaanbare ‘Fifteen Floors’ en het hoekige ‘Do Not Claim them Anymore’: kregelig gitaartje, ter zake doende keyboards en een ritmesectie die zelfs tijdens een aardbeving trots overeind bleef.

Op zich is er niets mis met de songs waarmee Maarten Devoldere in de schijnwerpers staat. Alleen begint zijn lijzige, op overacting steunende frasering en lallende zangstijl, zoals die werd geëtaleerd in ‘Then What’, het in Oost-Europese sferen ondergedompelde ‘I Looked For You’ of het wiebelende ‘The Boatman’, ons stilaan behoorlijk op de zenuwen te werken.

Ook de laatste bis, het uitgesponnen ‘Intro/Blood Like Wine’, begint zo onderhand wel zéér voorspelbaar te worden. Goed, de toeschouwers wachten telkens vol ongeduld op het moment waarop ze hun drankbekertjes mogen heffen en met honderden tegelijk “Raise your glass to the nighttime” mogen aanheffen. Het is een charmant ritueel dat de band tussen muzikanten en publiek wat nauwer aanhaalt, maar spannend is het allang niet meer. Het is Balthazars ‘Suds and Soda’ geworden.

Ondanks die kanttekeningen tekende Balthazar echter ook nu weer voor een bruisend concert dat uitblonk in “superior guitar pop classcism”, zoals een Engelse recensent onlangs nog treffend opmerkte. En ja, ook wij blijven duimen voor die grootschalige internationale doorbraak.

BALTHAZAR SETLIST: Decency / Then What / Leipzig / The Boatman / Nightclub / Wait Any Longer / The Oldest of Sisters / True Love / Listen Up / Bunker / Fifteen Floor / I Looked For You / Sinking ship / Do Not Claim Them Anymore // Lion’s Mouth (Daniel) / Last Call // Intro /Blood Like Wine.

Balthazar concerteert op zaterdag 7 november in Vorst Nationaal.