50 jaar Golden Earring @ AB: Een traject met pieken en dalen

Precies een halve eeuw geleden bracht Golden Earring zijn eerste single, ‘Please Go’, uit. Dat jubileum wordt gevierd met een tournee waaruit blijkt dat de Haagse rockband, ook bij ons, nog altijd ontzettend populair is. Zijn twee uur durende ‘greatest hits’-concert in de AB was helemaal uitverkocht.

DA GIG: Golden Earring in AB, Brussel op 3/12.

IN EEN ZIN: Een twee uur durende ‘no nonsense’-show waarin Golden Earring stil stond bij alle fases uit zijn lange carrière en, ondanks enkele schoonheidsfoutjes, nog steeds vitaal en energiek uit de hoek kwam.

HOOGTEPUNTEN: ‘Another 45 Miles’, ‘Twilight Zone’, ‘(Kill Me) Ce Soir’, ‘She Flies On Strange Wings’, ‘Holy Holy Life’…

DIEPTEPUNTEN: ‘That’s Why I Believe In Her’ en de lompe manier waarop ‘Radar Love’ in de vernieling werd gespeeld.

QUOTE van Barry Hay: “We hebben er altijd van gedroomd eens op dit podium te mogen staan, en vandaag is het eindelijk gelukt. Want we weten allemaal: als band tel je enkel mee als je in de AB hebt gespeeld.”

Dank zij het piratenstation Radio Veronica kende de Nederlandse popmuziek in de late jaren zestig en de vroege jaren zeventig een nooit geziene bloeiperiode. Groepen als Shocking Blue, Tee Set, George Baker Selection, Focus en Herman Brood’s Wild Romance bestormden prompt de Britse en Amerikaanse charts. Maar de band die het internationale succes het langst wist vast te houden, was Golden Earring. Het kwartet uit Den Haag ondernam niet minder dan tien tournees in het land van Uncle Sam en zag zijn bekendste nummer, ‘Radar Love’, gecovered door onder anderen R.E.M., U2, Def Leppard, Santana en Ministry. Bovendien is het gezelschap, dat al sinds 1970 onafgebroken in dezelfde bezetting opereert, één van ’s werelds oudste rockbands. Toch denkt het voorlopig niet aan ophouden: uitgerekend vandaag brengt het met ‘The Hague’ een goednieuwe EP uit en ook op het podium van de AB gaf het nog altijd blijk van bevlogenheid en energie.

Het creatieve hoogtepunt van de Nederlanders lag onmiskenbaar in de eerste helft van de seventies: iedere single uit die periode was een schot in de roos. Later kenden de heren, zowel in artistiek als commercieel opzicht, enkele zware inzinkingen, maar ook tijdens de eighties wisten ze nog enkele classics uit hun mouw te schudden. Hun jongste cd, ‘Tits ’n Ass’, geproducet door Chris Kimsey, die ook met The Stones werkte, dateert van twee jaar geleden en zoals de macho-titel al aangeeft, behoort Golden Earring nog tot een generatie -de leden zijn gemiddeld 67- die meende dat ze vrouwen zomaar tot louter gebruiksvoorwerpen kan reduceren. Zanger Barry Hay lust er trouwens nog altijd pap van: zoveel bleek in de AB tijdens het met paringskreten gelardeerde ‘Long Blond Animal’.

Schroeiende solo’s

Het Brusselse concert was er één zonder veel toeters en bellen. Bij Golden Earring geen megalomane decors of oogverblindende visuals: het ging om de muziek en met de in stekelige riffs gewikkelde opener ‘Just Like Vince Taylor’ gaf het viertal het startschot voor een show waarin alle fases uit zijn lange carrière aan bod kwamen. Er waren de hits uit de jaren zestig, zoals het tweestemmig gezongen ‘In My House’ en het nog altijd prachtige ‘Another 45 Miles’, waarin gitarist George Kooymans bewees dat zijn stembanden minder door de tijd waren aangetast dan die van frontman Barry Hay. Tijdens recent werk als ‘Identical’ en ‘Still Got the Keys to My Cadillac’, kreeg Earring voor het eerst assistentie van gastsaxofonist Bertus Borgers en ten behoeve van ‘The Devil Made Me Do It’ werd zelfs een volledige blazersectie ten tonele gevoerd.

De groep katapulteerde het ene na het andere bekende nummer de zaal in. ‘Twilight Zone’ werd door Kooymans van simpel maar doeltreffend gitaarwerk voorzien, drummer Cesar Zuiderwijk zorgde ervoor dat de motor nooit sputterde en bassist Rinus Gerritsen, een man die ooit zoveel indruk maakte op Jimi Hendrix dat die hem bij zijn Experience wilde inlijven, werd dermate één met de muziek dat hij zich de hele avond in zijn eigen universum leek te bevinden. ‘Future’ diende zich aan als broeierige funkrock, ‘Turn the Word Around’ bewees dat Golden Earring ook politiek geëngageerd uit de hoek kon komen. In ‘Je Regrette’, uit de nieuwe ep waarmee de groep, zo grapte Hay, haar “honderdste verjaardag” luister bijzet, gaf Kooymans aan dat hij nog altijd in staat is lange, schroeiende gitaarsolo’s uit zijn mouw te schudden.

Saxuele opwinding

Niet alle songs van Golden Earring waren echter even sterk. ‘When the Lady Smiles’ werd door het publiek weliswaar woord voor woord meegezongen, maar kon de vergelijking met zijn beste werk niet doorstaan, net zomin als ‘Long Blond Animal’ of het nieuwe, ronduit banale ‘That’s Why I Believe In Her’. Dan liever het met toeters opgeleukte ‘(Kill Me) Ce Soir’, dat in 1990 werd geadopteerd door Iron Maiden. Helaas haalde de weinig spectaculaire bassolo van Rinus Gerritsen daarna de vaart uit de set. Ook ‘Radar Love’, in de VS ooit terecht uitgeroepen tot de ultieme ‘car song’, wist de hoge verwachtingen niet waar te maken. Niet alleen werd het een alibi voor een te lang uitgesponnen jam, tot overmaat van ramp werd het halverwege onderbroken door een volstrekt overbodige drumsolo van Zuiderwijk, zodat wat het pièce de résistance van de avond had moeten worden, als een kaartenhuisje in elkaar stuikte.

Tijdens de verlengingen toonde Golden Earring zich dan weer wél op zijn best, met het even proggy als epische ‘She Flies On Strange Wings’, waarin de stemmen van George Kooymans en Barry Hay elkaar prachtig afwisselden en Borgers voor de nodige saxuele opwinding zorgde. Ook op ‘Holy Holy Life’ viel nauwelijks iets af te dingen. Zelf hadden we enkele van de zwakkere songs in de set liever vervangen gezien door knallers als ‘Back Home’ of ‘Instant Poetry’, maar goed. Met zijn potige hardrocksound, nu en dan voorzien van gevoelige trekjes, gaf het gezelschap aan dat het nog altijd meetelt en, na vijftig jaar, nog altijd plezier beleeft op het podium. De vele oudere jongeren in de zaal leken tevreden: bij de juiste lichtinval blijft Golden Earring dus nog wel enkele jaren schitteren.

Dirk Steenhaut

DE SETLIST: Just Like Vince Taylor / In My House / Identical / Another 45 Miles / Still Got The Keys To My First Cadillac / The Devil Made Me Do It / Twilight Zone / When The Lady Smiles / Future / Je Regrette / Going To The Run / Long Blond Animal / Turn The World Around / (Kill Me) Ce Soir / Bass Solo / Radar Love // That’s Why I Believe In Her / She Flies On Strange Wings / Holy Holy Life.

Golden Earring treedt op woensdag 9 december nog op in de Roma in Borgerhout. Ook dat concert is uitverkocht.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content