Met zijn mengeling van elektronische gospelfolk en minimalistische r&b bewees James Blake op Pukkelpop dat hij nog altijd de meest getalenteerde singer-songwriter van de (post-)dubstepgeneratie is.
(23u45, Marquee)
PLUS
Blake, nog altijd maar 24, slaat als artiest een brug tussen twee werelden. Als kind van de laptopgeneratie speelt hij graag met loops, samples en vervormingsapparatuur, maar tegelijk is hij beïnvloed door pure liedjesschrijfsters als Leslie Feist en Joni Mitchell. Zowel op zijn platen als tijdens zijn concerten slaat de balans nu eens in de ene, dan weer in de andere richting door.
Zelf verschanste James Blake zich in Hasselt achter de keyboards en liet hij zich begeleiden door een drummer, die in dialoog speelde met een beats verknippende ritmebox, en een gitarist die de ene keer lyrisch, de andere keer funky uit de hoek kwam, maar zich soms ook beperkte tot pure noise.
Blakes stem is een even expressief als soepel instrument, dat raakpunten vertoont met die van Antony Hegarty. De Brit ziet er echter geen graten in zijn stem elektronisch te bewerken of te ontdubbelen. Daardoor kreeg ‘Lindisfarne’ iets futuristisch en klonk ook ‘The Wilhelm Scream’ uitermate bevreemdend.
Blake wisselde songs uit zijn jongste cd ‘Overgrown’ af met publieksfavorieten uit zijn debuut. Hoewel de toeschouwers vanaf het begin helemaal meegingen in zijn trip, regeerden ze toch het warmst op het afgekloven ‘Limit To Your Love’, waarin de stiltes tussen de noten net zo belangrijk waren als de noten zelf, de synthetische bas nog altijd zoveel trillingen veroorzaakte dat je er een aardverschuiving mee teweeg kon brengen en de band demonstreerde dat hij ook in het dub-universum zijn mannetje kan staan.
Eén van de highlights uit de set was ‘I am Sold’, waarin de zanger de als een mantra herhaalde zinsnede “speculate what we feel” vocaal telkens vanuit een andere hoek leek te benaderen. Sterk.
MIN
‘Voyeur’ klonk ons iets te schetsmatig in de oren en de enkele momenten waarop James Blake zijn toevlucht zocht tot een ordinair borrelende synth en een banale housebeat, waren ook die waarin we onze aandacht voelden verslappen.
HOOGTEPUNTEN
‘I Am Sold’, ‘Limit To Your Love’, ‘The Wilhelm Scream’.
QUOTE
“It’s amazing to see you all there.”
Dirk Steenhaut
