Jup, het meest gehate muziekgenre van de laatste twintig jaar is terug.
De feiten
Te categoriseren onder comebacks die we niet hadden zien aankomen: de revival van ‘stomp clap hey’-muziek. Vrij vertaald stamp-klap-hallomuziek en ook wel bekend als ‘hey yo’-muziek, hoedown-pop of (zoals Spotify het genre heeft gedoopt) stomp and holler. (Termen die, om begrijpelijke redenen, door de fans zelf worden gebruikt.) Het is het soort poppy folk dat zijn hoogdagen kende tussen 2010 en 2013 en voornamelijk wordt gemaakt door witte mannen die nogal graag op banjo’s tokkelen, te pas en te onpas ‘hey’ en ‘ho’ roepen, synchroon in de handen klappen en met de voeten stampen en zich kleden als fabrieksarbeiders uit de jaren 20. (Van de vorige eeuw.) The Lumineers. Mumford & Sons. Of Monsters and Men. U kent ze wel.
Stomp clap hey controversieel noemen is een understatement. Zelfs tijdens zijn gouden jaren werd het genre verafschuwd door muzieksnobs. Haat die het voorbije decennium alleen maar leek te zijn toegenomen. In hun krampachtige poging om authentiek te lijken waren stomp clap hey-bands per ongeluk synoniem geworden aan wannabe’s die zich voordoen als troubadours maar eigenlijk stadionrock maken. De enige uitweg leek een toekomst als trouwfeestband.
En toen kwam Noah Kahan, een singer-songwriter uit Vermont die zichzelf de ‘Jewish Capaldi’ noemt en er ondanks zijn zesentwintig lentes naar eigen zeggen uitziet alsof hij ‘net een intense echtscheiding en voogdijstrijd achter de rug heeft’. Sinds zijn Stick Season, een nummer over de deprimerende periode tussen het vallen van de herfstbladeren en de eerste sneeuw, viraal ging op TikTok, tweehonderdvijftig miljoen Spotify-streams verzamelde en uiteindelijk ook een radiohit werd, blaast de man het genre eigenhandig nieuw leven in. Compleet onironisch, voor alle duidelijkheid. Kahan meent het. Hij heeft de juiste baard en manbun, maakt popfolk waarop u kunt stampen, klappen en ‘hey ho’ roepen en zingt over mentale gezondheid en opgroeien in Vermont. Hij bracht nummers uit met Post Malone, Kacey Musgraves en Zach Bryan en staat in uitverkochte zalen. (Waaronder La Madeleine volgende week.) Olivia Rodrigo coverde Stick Season tijdens een sessie voor BBC Radio 1. Hij trad op met Mumford & Sons. En Rolling Stone noemt hem ‘de hete folkie van het moment’. Nooit gedacht dat we dit zouden zeggen, maar: tijd om uw flanellen hemd en uw bretellen van de zolder te halen.
Noah Kahan
Op 06.11 in een uitverkochte Madeleine en op 26.02 in een nog niet uitverkocht Vorst Nationaal, vorst-nationaal.be
De stomp clap hey-look
Eén bandlid met bretellen
Eén bandlid met een hoedje
Eén bandlid met een baard en een manbun
Eén bandlid met een flanellen hemd
Eén bandlid dat eruitziet alsof hij zelf ook liever in een andere band had gezeten
De trivia
Let wel: flanellen hemden zijn terug, maar niet die met rode en zwarte ruitjes. Blijkbaar gelden er zelfs moderegels over flanel.
Omdat wij het ons ook afvroegen: volgens een portret in Vulture zijn de fans van Noah Kahan voornamelijk moeders en dochters, heterokoppels, lesbiennes en tieners en twintigers die fan zijn van Gilmore Girls.
Noah Kahan heeft zijn eigen IPA-bier. Uiteraard. Een deel van de opbrengst van zijn blikjes Noah Kahan’s Northern Attitude IPA gaat naar zijn eigen goede doel omtrent mentale gezondheid.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
